The Social Psychology of Creativity

ایده های ارائه شده در این کتاب بیش از 25 سال است که در حال رشد هستند. فکر می‌کنم کلاس اول بودم، زمانی که ایده‌هایی که در نهایت به این روان‌شناسی اجتماعی خلاقیت تبدیل شدند، برای اولین بار شروع به جوانه زدن کردند. مناسبت کلاس هنر بود، یک رویداد هفتگی بعدازظهر جمعه که طی آن بازتولیدهای کوچکی از شاهکارهای بزرگ به ما داده شد و از ما خواسته شد تا با استفاده از مجموعه استاندارد هشت مداد رنگی Crayola®، آنها را روی کاغذ یادداشت کپی کنیم. سال قبل با تشویق معلم در مورد توسعه پتانسیل خود برای خلاقیت هنری، مهدکودک را ترک کرده بودم. با این حال، در طول این تمرینات بعد از ظهر جمعه، چیزی جز ناامیدی نداشتم. یک جورهایی، «ستایش مجوس» داوینچی بعد از اینکه کارش را تمام کردم، اشتباه به نظر می رسید. تعجب کردم که آن خلاقیت وعده داده شده کجا رفته است. از آن زمان به این باور رسیدم که محدودیت‌های اعمال شده برای تلاش‌های هنری‌ام به از دست دادن علاقه و خودانگیختگی من به هنر کمک کرده است. وقتی به عنوان یک روانشناس اجتماعی شروع به مطالعه انگیزه درونی کردم، به نظرم رسید که این انگیزه برای انجام کاری به خاطر خودش، عنصری است که در آن کلاس‌های هنری کاملاً منظم گم شده بود. به نظر می رسید که انگیزه درونی، همانطور که توسط روانشناسان اجتماعی تعریف شده است، ممکن است برای خلاقیت ضروری باشد. برنامه تحقیقاتی من از آن زمان تاکنون حمایت قابل توجهی از این ایده داشته است. در نتیجه، روانشناسی اجتماعی خلاقیت ارائه شده در این کتاب به متغیرهای اجتماعی که بر جهت گیری انگیزشی تأثیر می گذارند، اهمیت می دهد.

The ideas presented in this book have been incubating for over 25 years. I was in the first grade, I believe, when the ideas that eventually developed into this social psychology of creativity first began to germinate. The occasion was art class, a weekly Friday afternoon event during which we were given small reproductions of the great masterworks and asked to copy them on notepaper using the standard set of eight Crayola® crayons. I had left kindergarten the year before with encour­ agement from the teacher about developing my potential for artistic creativity. During these Friday afternoon exercises, however, I developed nothing but frus­ tration. Somehow, Da Vinci's "Adoration of the Magi" looked wrong after I'd fin­ ished with it. I wondered where that promised creativity had gone. I began to believe then that the restrictions placed on my artistic endeavors contributed to my loss of interest and spontaneity in art. When, as a social psy­ chologist, I began to study intrinsic motivation, it seemed to me that this moti­ vation to do something for its own sake was the ingredient that had been missing in those strictly regimented art classes. It seemed that intrinsic motivation, as defined by social psychologists, might be essential to creativity. My research pro­ gram since then has given considerable support to that notion. As a result, the social psychology of creativity presented in this book gives prominence to social variables that affect motivational orientation.