The Silence of Animals: On Progress and Other Modern Myths

<>نگاهی جست‌وجو و گیرا به تداوم اسطوره در دنیای مدرن ما</>

«از نظر طبیعت فرار و ناسازگار، حیوان انسان به سکوت نگاه می‌کند. برای رهایی از وجود خود در حالی که سایر موجودات از سکوت به عنوان حق اصلی خود لذت می برند."

جان گری در کتابی خنک و زیبا، به تفکری ادامه می دهد که سگ های حصیری      گری از مجموعه‌ای خارق‌العاده از خاطرات، شعرها، داستان‌ها، و فلسفه استفاده می‌کند تا جایگاه خود را در جهان دوباره تصور کند. نویسندگانی مانند بالارد، بورخس، فروید، و کنراد مجذوب شکل‌های افراطی انسان شده‌اند - تجربه‌هایی در لبه بیرونی ممکن یا آن که به فانتزی و اسطوره ختم می‌شود. وقتی از گرسنگی می‌میریم، وقتی می‌جنگیم، وقتی زندانی می‌شویم چه اتفاقی برای ما می‌افتد؟ و چگونه تصورات ما به دنیایی فراتر از تجربه واقعی ما می جهد؟
     سکوت حیوانات پیوسته جذاب است، مملو از تصاویر فراموش نشدنی و لذتی در معمای وجود ما - وجودی که ما داریم با افسانه‌ها و ایده‌های بی‌شماری تزئین کنید، جایی که می‌پیچیم و می‌چرخانیم تا نپذیریم که ما نیز حیوان هستیم و شاید تنها به دلیل خود بزرگ بینی‌مان از دیگران جدا شده‌ایم. در بابل که برای خود ساخته ایم، سکوت حیوانات است که هم ما را سرزنش می کند و هم ما را جادو می کند.

<>A searching, captivating look at the persistence of myth in our modern world</>

“By nature volatile and discordant, the human animal looks to silence for relief from being itself while other creatures enjoy silence as their birthright.”

In a book by turns chilling and beautiful, John Gray continues the thinking that made his Straw Dogs such a cult classic.
     Gray draws on an extraordinary array of memoirs, poems, fiction, and philosophy to reimagine our place in the world. Writers as varied as Ballard, Borges, Freud, and Conrad have been mesmerized by forms of human extremity—experiences on the outer edge of the possible or that tip into fantasy and myth. What happens to us when we starve, when we fight, when we are imprisoned? And how do our imaginations leap into worlds way beyond our real experience?
     The Silence of Animals is consistently fascinating, filled with unforgettable images and a delight in the conundrum of our existence—an existence that we decorate with countless myths and ideas, where we twist and turn to avoid acknowledging that we too are animals, separated from the others perhaps only by our self-conceit. In the Babel we have created for ourselves, it is the silence of animals that both reproaches and bewitches us.