مشخصات کتاب

The Siege of Vienna (1529): The History and Legacy of the Decisive Battle that Prevented the Ottoman Empire’s Expansion into Western Europe

ویرایش:  
نویسندگان: Charles River Editors  
سری:  
ISBN (شابک) : 2853795867 
ناشر: Charles River Editors 
سال نشر: 2021 
تعداد صفحات:  
زبان: English 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 Mb 

در صورت تبدیل فایل کتاب The Siege of Vienna (1529): The History and Legacy of the Decisive Battle that Prevented the Ottoman Empire’s Expansion into Western Europe به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب محاصره وین (1529): تاریخ و میراث نبرد سرنوشت ساز که از گسترش امپراتوری عثمانی به اروپای غربی جلوگیری کرد. نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب محاصره وین (1529): تاریخ و میراث نبرد سرنوشت ساز که از گسترش امپراتوری عثمانی به اروپای غربی جلوگیری کرد.

*شامل تصاویر * شامل کتابشناسی برای مطالعه بیشتر *شامل فهرست مطالب از نظر ژئوپلیتیک، شاید مهم‌ترین رویداد قرون وسطی محاصره موفقیت‌آمیز قسطنطنیه توسط عثمانی‌ها در سال 1453 بود. این شهر تا قرن چهارم، زمانی که کنستانتین کبیر مرکز قدرت رومیان را تغییر داد، پایتخت امپراتوری بود. امپراتوری در آنجا، عملاً دو نیمه تقریباً به همان اندازه قدرتمند از بزرگترین امپراتوری دوران باستان را تأسیس کرد. قسطنطنیه حتی پس از فروپاشی نیمه غربی امپراتوری روم در اواخر قرن پنجم به عنوان پایتخت امپراتوری بیزانس ادامه خواهد داد. طبیعتاً امپراتوری عثمانی نیز پس از فتح آنها به امپراتوری بیزانس پایان داد، از قسطنطنیه به عنوان پایتخت امپراتوری خود استفاده می کرد و به لطف موقعیت استراتژیک خود، سال ها مرکز تجاری بوده و امروزه با نام ترکی استانبول یکی از مراکز تجاری باقی مانده است. پس از تصرف قسطنطنیه، امپراتوری عثمانی چند قرن آینده را صرف گسترش اندازه، قدرت و نفوذ خود کرد و با اروپای شرقی برخورد کرد و به یکی از مهمترین بازیگران ژئوپلیتیکی جهان تبدیل شد. تلاش‌های مکرر ائتلاف‌های مختلف اروپایی برای جلوگیری از تسلط کامل عثمانی‌ها بر این قاره مستلزم تلاش‌های مکرر بود و یکی از مهمترین نبردها در میان این تلاش‌ها در وین در سال 1529 رخ داد. در آن زمان، عثمانی‌ها توسط یکی از مشهورترین سلاطین خود به نام سلیمان بزرگ رهبری می‌شدند و وقایع نگاران مختلف رفتار سلیمان را به شیوه‌های مختلفی تحلیل کرده‌اند. نظرات زیادی در مورد انگیزه های او برای تصرف وین، شهری بسیار محافظت شده دور از مرکز امپراتوری او وجود دارد. آیا او قصد داشت کل امپراتوری مقدس روم را تسخیر کند؟ آیا او قصد تقویت مرزهای خود را داشت؟ آیا او مطابق با نیازهای پادشاه فرانسیس اول در غرب عمل کرده بود؟ علیرغم اینکه شرایط برای عثمانی ها مساعد نبود، سلیمان بدون توجه به دلیل، در پیشروی های خود متوقف نشد. باران های تابستانی از قبل شروع شده بود که او به سمت وین حرکت کرد و بسیاری از جاده ها را هم برای سواره نظام و هم برای جابجایی قطعات سنگین توپخانه مورد نیاز برای یک محاصره موفق غیرقابل دسترس کرد. شترهایی که از آناتولی آورده شدند در برابر باران مداوم و سرد بسیار حساس بودند و تعداد زیادی مردند و بسیاری از سربازان نیز در سرنوشت مشابهی قرار گرفتند. زمانی که آنها در اواخر سپتامبر به اطراف وین رسیدند، نیروهای عثمانی به شدت تحلیل رفته بودند و بسیاری از تسلیحات محاصره در گل و لای گیر کرده بودند. مردم وین شاهد آمدن دشمن بودند و به آنها فرصت زیادی برای تقویت، تقویت و آماده سازی می داد. هنگامی که آنها محاصره را آغاز کردند، نیروهای عثمانی اعتقاد نداشتند و این امر باعث می شد که در حملات اولیه به راحتی بجنگند. پس از عدم پیشرفت واقعی، سربازان انگیزه خود را از دست دادند زمانی که هوا در مدت کوتاهی در محاصره بدتر شد. ذخایر غذا و آب سلیمان کاهش یافت و سپاهیان نزدیک به شورش بودند. در آخرین تلاش «همه یا هیچ»، عثمانی‌ها با تمام قدرتی که داشتند حمله کردند و تلاش کردند استحکامات وین را بشکنند، وین حاضر به تسلیم نشد. سلیمان شکست را پذیرفت و افراد خود را جمع کرد و به آناتولی بازگشت. خروج عجولانه از وین منجر به از دست دادن تسلیحات سنگین و همچنین سربازان و زندانیان در بارش شدید برف شد. مورخان امروزی حدس می زنند که چرا سلیمان به محاصره ادامه داد، اگرچه نیروهای عثمانی در بدو ورود ظاهراً ضعیف تر از نیروهای وین بودند. به عنوان یک جنگجوی باتجربه و استراتژیک، به احتمال زیاد او متوجه نقطه ضعف خود و مقیاس کامل خسارات احتمالی خود شده است. همچنین این احتمال وجود داشت که آخرین حمله‌ها صرفاً وسیله‌ای برای تضعیف دیوارهای شهر برای محاصره آینده باشد. تلاش دوم، در سال 1532، با همان ترکیبی از بدشانسی و دفاع خوب مواجه شد و وین مرز پیشروی های عثمانی در غرب را مشخص کرد.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

*Includes pictures *Includes a bibliography for further reading *Includes a table of contents In terms of geopolitics, perhaps the most seminal event of the Middle Ages was the successful Ottoman siege of Constantinople in 1453. The city had been an imperial capital as far back as the 4th century, when Constantine the Great shifted the power center of the Roman Empire there, effectively establishing two almost equally powerful halves of antiquity’s greatest empire. Constantinople would continue to serve as the capital of the Byzantine Empire even after the Western half of the Roman Empire collapsed in the late 5th century. Naturally, the Ottoman Empire would also use Constantinople as the capital of its empire after their conquest effectively ended the Byzantine Empire, and thanks to its strategic location, it has been a trading center for years and remains one today under the Turkish name of Istanbul. In the wake of taking Constantinople, the Ottoman Empire would spend the next few centuries expanding its size, power, and influence, bumping up against Eastern Europe and becoming one of the world’s most important geopolitical players. It would take repeated efforts by various European coalitions to prevent a complete Ottoman takeover of the continent, and one of the most important battles among those efforts took place at Vienna in 1529. At the time, the Ottomans were led by one of their most famous sultans, Suleiman the Magnificent, and different chroniclers have analyzed Suleiman's behavior in different ways. There is a plethora of opinions as to his motives for attempting the takeover of Vienna, a well-guarded city far away from his empire's center. Had he intended to conquer the whole of the Holy Roman Empire? Had he intended to strengthen his borders? Had he acted in accordance with King Francis I’s needs in the West? No matter the reason, Suleiman did not halt in his advances, despite the fact circumstances were not favorable for the Ottomans. The summer rains had already begun when he set out for Vienna, making most of the roads inaccessible both for cavalry and moving the heavy pieces of artillery needed for a successful siege. The camels brought from Anatolia proved too sensitive for the cold, constant rain and died in large numbers, and many of the soldiers shared the same fate. By the time they arrived around Vienna in late September, the Ottoman forces were heavily depleted, and many siege armaments had been left behind when stuck in the mud. The population of Vienna had seen the enemy coming, giving them plenty of time to reinforce, strengthen, and prepare. When they launched the siege, the Ottoman forces lacked conviction, making it easy to fight back during the initial attacks. After making no real progress, the soldiers lost their motivation when the weather took a turn for the worse shortly into the siege. Suleiman's supply of food and water diminished, and the troops were close to mutiny. In a final “all or nothing” attempt, the Ottomans attacked with all the strength they had left, trying to break Vienna's fortifications, which refused to yield. Suleiman accepted defeat, gathered his men, and returned to Anatolia. The hasty departure from Vienna resulted in the loss of heavy armaments, as well as troops and prisoners in the heavy snowfall. Modern historians speculate as to why Suleiman persisted with the siege even though the Ottoman forces were evidently weaker than the forces in Vienna upon their arrival. As an experienced, strategic warrior, it is most likely he realized his disadvantage and the full scale of his potential losses. It was also probable that the last burst of attacks was merely a means with which to weaken the city walls for a future siege. The second attempt, in 1532, was met with the same mix of bad luck and good defenses, and Vienna marked the limit of Ottoman advances in the West.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب The Cultural and Political Intersection of Fair Trade and Justice: Managing a Global Industry

دانلود کتاب English-Esperanto Chemical Dictionary = Angla-Esperanta Kemia Vortario

دانلود کتاب Zwischen Spätantike und Frühmittelalter: Archäologie des 4. bis 7. Jahrhunderts im Westen (German Edition)

دانلود کتاب SUPONGO QUE SEGUIRE CAMINANDO: La búsqueda del significado por un australiano en el Camino de Santiago 2 PARTE

دانلود کتاب Relativism and Human Rights: A Theory of Pluralist Universalism