The Shoshoni Frontier and the Bear River Massacre

در ژانویه 1863 بیش از دویست مرد، زن و کودک شوشونی در سواحل رودخانه خرس به دست سربازان داوطلب کالیفرنیا جان باختند. رودخانه خرس یکی از بزرگ‌ترین قتل‌عام‌های هندی در غرب می‌سی‌سی‌پی بود، اما این قتل عام تقریباً مورد توجه قرار نگرفت، زیرا در زمانی رخ داد که توجه ملی به جنگ داخلی و مرگ سرخپوستان شوشونی در گوشه‌ای دورافتاده متمرکز بود. غرب فقط مورد توجه گذرا بود. رودخانه خرس نقطه اوج رویدادهای نزدیک به دو دهه تعامل سرخپوستان و سفیدپوستان بود. سرزمین‌های شوشونی گستره وسیعی از قلمرو را در بر می‌گرفت و مسیرهای اصلی سفرهای غربی از آن عبور می‌کردند و برخوردهای سرخپوستان و سفیدپوستان را وادار می‌کردند. در دهه 1840 که در ابتدا با مسافران سفید پوست دوستانه و سازگار بود، در اواخر دهه 1850 خشم در میان سرخپوستان افزایش یافت، زیرا آنها کشته شدند و ذخایر غذایی آنها توسط مهاجران و دام های آنها مصرف شد. روند تصاحب سفیدپوستان از زمین های هند قبل از اینکه در دشت های بزرگ رخ دهد در غرب دور و حوضه بزرگ به ابعاد بحرانی رسیده است. در تاریخ نگاری سرخپوستان غربی، تعداد کمی از نقش قبایل ساکن در مناطق مسیرهای اورگان و کالیفرنیا قدردانی کرده اند. مدسن استدلال قانع‌کننده‌ای دارد مبنی بر اینکه پیشینه‌هایی ایجاد شد که بارها و بارها در مرزهای بعدی غرب هند دنبال شد و دیدگاه جدیدی از برخوردهای اولیه در غرب ماورای می‌سی‌سی‌پی ارائه کرد. این روایت مفصل از وقایع و درگیری هایی که به قتل عام منتهی شد، روایت قطعی این فصل خونین در روابط ایالات متحده و بومیان آمریکاست.

In January 1863 over two hundred Shoshoni men, women, and children died on the banks of the Bear River at the hands of volunteer soldiers from California. Bear River was one of the largest Indian massacres in the Trans-Mississippi West, yet the massacre has gone almost unnoticed as it occurred during a time when national attention was focused on the Civil War, and the deaths of the Shoshoni Indians in a remote corner of the West was of only passing interest.  Bear River was the culmination of events from nearly two decades of Indian-white interaction. The Shoshoni homelands encompassed a huge expanse of territory and were traversed by the main paths of western travel, forcing Indian-white encounters. Initially friendly and accommodating to white travelers in the 1840s, by the late 1850s resentment soared among the Indians as they were killed and their food stocks were consumed by emigrants and their livestock. The process of white appropriation of Indian lands reached crisis proportions in the Far West and Great Basin before it did on the Great Plains. In the historiography of western Indians, few have appreciated the role of tribes inhabiting the regions of along the Oregon and California Trails. Madsen makes a compelling argument that precedents were established that were followed again and again on subsequent western Indian frontiers, offering a new view of early encounters in the Trans-Mississippi West. This detailed narrative of the events and conflicts that culminated in the massacre remains the definitive account of this bloody chapter in United States-Native American relations.