The Self-Reflexive Art of Don DeLillo

دون دلیلو کار خود را صرف تأمل در فرآیندهای خلاقانه هنرمندان کرده است. در سال‌های اخیر، او به طور فزاینده‌ای به سمت تماشاگران و اینکه چگونه وسواس‌های خصوصی خود را از طریق هنر فرافکنی می‌کنند، جذب شده است. هنر خود بازتابی دان دلیلو اولین کتابی است که به این بعد از هنر دلیلو اختصاص یافته است.

این همچنین اولین کتابی است که یک موتیف دلیلو را شناسایی و تحلیل می کند: نویسنده جاسازی شده. در رمان‌ها، داستان‌های کوتاه و نمایشنامه‌های متعدد، دلیلو شخصیتی را وارد می‌کند که به‌طور تلویحی به‌عنوان خالق همان روایتی که می‌خوانیم یا تماشا می‌کنیم، به کار می‌رود. تمام حرفه‌اش را در بر می‌گیرد، اما عمدتاً روی کارش از دنیای زیرین (1997) تا Zero K (2016)، هنر خود انعکاسی دان دلیلو زمینه جدید مهمی را در مطالعات DeLillo ایجاد می کند.

Don DeLillo has spent his career reflecting upon the creative processes of artists. In recent years he has become increasingly drawn to spectators and how they project and indulge their own private obsessions through art. The Self-Reflexive Art of Don DeLillo is the first book devoted to this dimension of DeLillo's art.

It is also the first book to identify and analyze a signature DeLillo motif: the embedded author. In multiple novels, short stories, and plays, DeLillo inserts a character subtly implied as the creator of the very narrative we are reading or watching. Spanning his entire career but focusing primarily on his work from Underworld (1997) to Zero K (2016), The Self-Reflexive Art of Don DeLillo breaks important new ground in DeLillo studies.