The Scriptural Universe of Ancient Christianity

گذر متون از طومار به کدکس انقلابی در زندگی مذهبی اواخر دوران باستان ایجاد کرد. این کتاب نقش تعیین کننده ای در گرویدن امپراتوری روم به مسیحیت ایفا کرد و در نهایت باعث گسترش ایمان مسیحی در سراسر جهان شد. عنصر اصلی مناسک دینی گای جی استرومسا استدلال می‌کند که شاید بیش از هر دلیل دیگری، کدکس امپراتوری روم را از بت پرستی به مسیحیت تبدیل کرد.

این کدکس امکان انتقال دین در مناطق وسیع جغرافیایی را فراهم می‌کرد، زیرا متون مقدس و تفاسیر منتشر می‌شدند. در ترجمه کتاب در داخل و خارج از مرزهای روم. اگرچه کتب مقدس در جوامع باستانی وجود داشته است، اما اکنون با هاله ای جدید و نقشی جدید در هسته مراسم مذهبی قرار گرفته اند. هنگامی که کتاب مقدس در تمام جنبه‌های تجربه دینی محور شد، دریچه‌ها به روی متون یونانی و لاتین باز شد تا دوباره به تصویر کشیده شوند و به‌عنوان پیش‌مسیحی تغییر کاربری دهند. بیشتر متکلمان مسیحی اولیه قصد پاک کردن سنت های فرهنگی یونانی و رومی را نداشتند. آنها به اقتباس گزینشی متون و سنت هایی که آنها را ارزشمند و سازگار با ایمان جدید می دانستند، مانند افلاطون گرایی، راضی بودند. cultura christiana جدید که در اواخر دوران باستان ظهور کرد، در نهایت به ستون فقرات هویت اروپایی تبدیل شد.

The passage of texts from scroll to codex created a revolution in the religious life of late antiquity. It played a decisive role in the Roman Empire’s conversion to Christianity and eventually enabled the worldwide spread of Christian faith. The Scriptural Universe of Ancient Christianity describes how canonical scripture was established and how scriptural interpretation replaced blood sacrifice as the central element of religious ritual. Perhaps more than any other cause, Guy G. Stroumsa argues, the codex converted the Roman Empire from paganism to Christianity.

The codex permitted a mode of religious transmission across vast geographical areas, as sacred texts and commentaries circulated in book translations within and beyond Roman borders. Although sacred books had existed in ancient societies, they were now invested with a new aura and a new role at the core of religious ceremony. Once the holy book became central to all aspects of religious experience, the floodgates were opened for Greek and Latin texts to be reimagined and repurposed as proto-Christian. Most early Christian theologians did not intend to erase Greek and Roman cultural traditions; they were content to selectively adopt the texts and traditions they deemed valuable and compatible with the new faith, such as Platonism. The new cultura christiana emerging in late antiquity would eventually become the backbone of European identity.