دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: John Wiley Jr.
سری:
ISBN (شابک) : 1589798724, 9781589798724
ناشر: Taylor Trade Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 535
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 15 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Scarlett Letters: The Making of the Film Gone With the Wind به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نامه های اسکارلت: ساخت فیلمی که با باد رفته است نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
یک ماه پس از انتشار رمانش بر باد رفته، مارگارت میچل حقوق فیلم را فروخت.
برای پنجاه هزار دلار ترس از اینکه استودیو ممکن است با داستان او
چه کند - "من آن را فراتر از هالیوود قرار نمی دهم که داشته باشم.
. . اسکارلت ژنرال شرمن را اغوا می کند.» او به شوخی گفت. با این
حال، میچل به دلیل علاقه مادری به فرزند اول ادبیاش و به خاطر
رفتارهای جنوبیاش برای پاسخ به هر نامه طرفدارانی که دریافت
میکرد، نمیتوانست برای مدت طولانی دور بماند.
در این مجموعه نامههای او درباره فیلمهای کلاسیک سال 1939،
خوانندگان یک صندلی در ردیف جلو مینشینند، در حالی که نویسنده در
حال تماشای کارخانه رویاها در محل کار است، نکات و نکات فیلمسازی
را یاد میگیرد و ویژگیهای یک عموم دیوانه فیلم را کشف میکند.
توانایی او در بافتن داستان، در بر باد
رفته، در مکاتباتش با هالیوود، از تهیه
کننده دیوید او. سلزنیک، کارگردان جورج کوکور، و فیلمنامه نویس
سیدنی هاوارد، تا بازیگران، خواندن لذت بخش را به همراه دارد.
کلارک گیبل، ویوین لی، لزلی هاوارد، اولیویا دی هاویلند و هتی مک
دانیل.
میچل همچنین به هزاران نفر دیگر نوشت—بازیگران زن مشتاق ایفای نقش
اسکارلت اوهارا. هموطنان جنوبی که امیدوارند خانه هایشان یا لباس
مادربزرگشان را در فیلم ببینند. طرفداران فیلم Rabid تصمیم گرفتند
که ستاره مورد علاقه آنها انتخاب شود. و سازندگان آهنگها،
عروسکها و شورتهای اسکارلت که متقاعد شده بودند که نویسنده بلیط
آنها برای شهرت و ثروت است. در طول تولید فیلم، او روزنامهنگاران
خطاکار و روزنامهنگار سرشناس تهیهکننده را که به کارخانههای
شایعهپردازی تغذیه میکرد، تصحیح کرد، لعنت به دقت. پس از پایان
فیلم، او به سختی با دوستان و غریبههایی که «دعوا کردند و
بچههای کوچک را زیر پا گذاشتند و پیوندهای دوستی مادامالعمر را
به هم زدند» برخورد کرد تا بلیتهای نمایش را دریافت کند.
اما در تمام این مدت، او را حفظ کرد. حس شوخ طبعی. میچل با بیان
اینکه یکی از آشنایان این شایعه را انکار میکرد که خود نویسنده
قرار است نقش اسکارلت را بازی کند، خاطرنشان کرد که او «بیاخلاقی
اظهار داشت که من برای این نقش تقریباً پنجاه سال سن دارم».
نویسنده پس از دریافت نامهها و تماسهای تلفنی متعدد از استودیو
درباره لهجه بل واتلینگ، میگوید پدرش «از این ایده که کسی از
نیویورک تلفن میکند تا بفهمد خانم یک بوردلوی کنفدراسیون چگونه
صحبت میکند، دچار تشنج شد». و در نامهای پرحرف به گیبل پس از
نمایش، میچل اعتراف کرد که «به اندازهای زنانه است که کاملاً
جذاب باشد» از اظهاراتش در مطبوعات مبنی بر اینکه او «جذابکننده»
است، اما افزود: «حتی بهترین دوستانم به من نگاهی گمانهزنانه
میکنند. راه - احتمالاً تعجب میکنم که چشمان تیزبین شما چه چیزی
را نادیده گرفتهاند!»
همانطور که بر باد هفتاد و
پنجمین سالگرد خود را در صفحه نقره ای نشان می دهد، این نامهها
که توسط مورخ میچل، جان ویلی، جونیور ویرایش شدهاند، نگاهی تازه
به محبوبترین فیلم سینمایی تمام دوران از نگاه زنی که اسکارلت را
به دنیا آورد، ارائه میکند.
One month after her novel Gone With the Wind was published, Margaret
Mitchell sold the movie rights for fifty thousand dollars.
Fearful of what the studio might do to her story—“I wouldn’t
put it beyond Hollywood to have . . . Scarlett seduce General
Sherman,” she joked—the author washed her hands of involvement
with the film. However, driven by a maternal interest in her
literary firstborn and compelled by her Southern manners to
answer every fan letter she received, Mitchell was unable to
stay aloof for long.
In this collection of her letters about the 1939 motion picture
classic, readers have a front-row seat as the author watches
the Dream Factory at work, learning the ins and outs of
filmmaking and discovering the peculiarities of a movie-crazed
public. Her ability to weave a story, so evident in
Gone With the Wind,
makes for delightful reading in her correspondence with a
who’s who of Hollywood, from producer David O. Selznick,
director George Cukor, and screenwriter Sidney Howard, to cast
members Clark Gable, Vivien Leigh, Leslie Howard, Olivia de
Havilland and Hattie McDaniel.
Mitchell also wrote to thousands of others—aspiring actresses
eager to play Scarlett O’Hara; fellow Southerners hopeful of
seeing their homes or their grandmother’s dress used in the
film; rabid movie fans determined that their favorite star be
cast; and creators of songs, dolls and Scarlett panties who
were convinced the author was their ticket to fame and fortune.
During the film’s production, she corrected erring journalists
and the producer’s over-the-top publicist who fed the gossip
mills, accuracy be damned. Once the movie finished, she
struggled to deal with friends and strangers alike who “fought
and trampled little children and connived and broke the ties of
lifelong friendship” to get tickets to the premiere.
But through it all, she retained her sense of humor. Recounting
an acquaintance’s denial of the rumor that the author herself
was going to play Scarlett, Mitchell noted he “ungallantly
stated that I was something like fifty years too old for the
part.” After receiving numerous letters and phone calls from
the studio about Belle Watling’s accent, the author related her
father was “convulsed at the idea of someone telephoning from
New York to discover how the madam of a Confederate bordello
talked.” And in a chatty letter to Gable after the premiere,
Mitchell coyly admitted being “feminine enough to be quite
charmed” by his statement to the press that she was
“fascinating,” but added: “Even my best friends look at me in a
speculative way—probably wondering what they overlooked that
your sharp eyes saw!”
As Gone With the Wind
marks its seventy-fifth anniversary on the silver screen,
these letters, edited by Mitchell historian John Wiley, Jr.,
offer a fresh look at the most popular motion picture of all
time through the eyes of the woman who gave birth to
Scarlett.