دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: علمی-مردمی ویرایش: 1 نویسندگان: Ursula Goodenough سری: ISBN (شابک) : 0195126130, 9781429414692 ناشر: Oxford University Press سال نشر: 1998 تعداد صفحات: 220 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Sacred Depths of Nature به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اعماق مقدس طبیعت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نزدیک شدن به اعماق مقدس طبیعت (نوشته شده توسط زیست شناس سلولی اورسولا گودناف) حداقل از دو طریق امکان پذیر است. اولین مورد این است که آن را به عنوان عمومی کردن اصول زیست شناسی تکاملی با چند بیت تاملی بسیار خوب در پایان هر فصل بخوانید که افکار نویسنده را در مورد هر موضوعی که اخیراً به آن پرداخته است، مرتبط می کند. مطمئناً هیچ ایرادی در این وجود ندارد و مطمئناً به نظر می رسد که خود را به این نوع خواندن وام می دهد. همچنین میتوان آن را بهعنوان نوعی شعر حماسی منثور خواند که درک علمی مدرن ما را به نوعی اسطورهشناسی سکولار تبدیل میکند که ممکن است در عینیت و ویژگی جهانیاش (در اسطوره زیبای گودناف قبیلهگرایی وجود ندارد) به عنوان زیربنای یک اسطوره جدید خدمت کند. «اخلاق سیارهای.» اسطورهای برای همه مردم، که همانطور که گودیناف بهسختی اشاره میکند، از امتیاز واقعی بودن نیز برخوردار است. این خوانش دوم نامتعارف تر از این دو است. همچنین این دو پاداش بیشتری دارد. و همچنین معنایی است که منظور نویسنده از «حماسه تکامل» او در درجه اول خوانده شدن است. با این حال، من برای رویکرد سومی استدلال میکنم: شاید بهتر باشد این نوشتهها را بهعنوان نوشتههای علمی بسیار زیبا بخوانیم که به عنوان اسطوره جهانی دو چندان میشود. به همان اندازه که من ایده یک شعر حماسی آگاهانه علمی را جذاب میدانم، این نیست: هر چقدر گودناف خود را داستاننویس میداند، او قبل از هر چیز یک دانشمند است، تا مغز استخوان. این در نوشته های او می درخشد. توضیحات متمرکز او در مورد چیزهایی مانند ساخت پروتئین، انتخاب طبیعی، و منشاء حیات بیهمانند. مایه های اسطوره ای این اثر را فرا گرفته است (مطمئنم کاملاً عمدی). ما \"در ابتدا\" را با انفجار بزرگ شروع می کنیم، راه خود را به شکل گیری منظومه های خورشیدی و سپس به شکل گیری زمین ادامه می دهیم. هنگامی که اینها تثبیت شدند، به ظهور حیات از غیر حیات، نحوه عملکرد زندگی و نحوه عملکرد موجودات می رسیم. از آنجا، ما تکامل، احساسات، معنا، آگاهی، جنسیت، تمایلات جنسی، پیامدهای چند سلولی و مرگ، و گونهزایی را دریافت میکنیم که همه در فصلهای مربوط به خود گروهبندی میشوند که نحوه کارکرد اینها را توضیح میدهند و سپس روی این توضیحات تأمل میکنند. تأملات او، به دور از تفسیر صرف، میتواند ایدههایی را به خواننده معرفی کند که ممکن است برای آنها کاملاً بدیع به نظر برسد (فصل در مورد چند سلولی و مرگ تقریباً تضمین میکند که دیدگاه شما را نسبت به زندگی تغییر دهد اگر به آن فرصت دهید تا در افکار خود بنشیند) . با توجه به ماهیت انعکاسی این اثر، فکر می کنم بهتر است به آرامی، یک یا دو فصل در روز خوانده شود. این در واقع سختتر از آن چیزی است که به نظر میرسد: نوشته فوقالعاده است و کتاب به اندازهای کوتاه است که میتوانید به راحتی آن را در یک شب از بین ببرید. اگر به جای اینکه یکباره کل مطلب را ببلعید، در مورد آنچه در یکی دو فصل آخر خوانده اید، بقیه روز را بازتاب دهید، بیشتر از این کتاب بهره خواهید برد. این مانند شراب خوب است که برای چشیدن و مزه کردن است. اگر می خواهید زیاده روی کنید بدون اینکه تجربه خواندن را برای خودتان خراب کنید، یک رمان دن براون بخوانید. یک چیز در مورد این کتاب من را متحیر می کند: در حالی که گودناف به طرز دیوانه کننده ای به باورهای مذهبی احترام می گذارد و دائماً از متون مذهبی (عمدتاً متون مقدس یهودی-مسیحی) نقل قول می کند، او در رویکرد خود به زندگی به طور مثبت خداباور است. و با این حال او پیوسته رویکرد خود به زندگی را با دین مرتبط می کند. او رویکرد خود را «طبیعتگرایی مذهبی» مینامد. این صرفاً بازی با کلمات است: در مورد این کتاب، یا خود Goodenough، هیچ چیز مذهبی حتی از راه دور وجود ندارد، مگر اینکه رویکرد چشمان درشت او به هستی را «مذهبی» بدانید. در این اصطلاح، باید ریچارد داوکینز را یک مرد "مذهبی" نیز بدانیم (اما جالب است توجه داشته باشیم که داوکینز خود را "بی دین عمیقا مذهبی" می داند و در واقع این عنوان است. به اعتقاد من، فصل اول اثر او توهم خدا). اگر دوست دارید آن را عرفانی یا معنوی بنامید (اگرچه من شخصاً از کلمه "معنوی" متنفرم، متنفرم، متنفرم. اما مذهبی نیست. او هیچ سوال بزرگی را فراتر از فهرست کردن چند مورد (\"به جای هیچ چیز کجاست؟\"؛ \"قوانین فیزیک از کجا آمده اند؟\"؛ یادا) و گفتن اینکه رویکردش نسبت به اینها عبارت است از "مشخص کردن عهد و پیمان با راز" (که به نظر می رسد فقط یک روش بسیار زیبا برای گفتن است: "من هیچ ایده ای ندارم، و من به آن راضی هستم.") او در این مورد فقط به طبیعت گرایی محض نزدیک می شود. کار، و همیشه از دیدگاه کاملا طبیعی. با توجه به این موضوع، چرا او تقریباً منحصراً از آثار مذهبی نقل قول می کند؟ او سعی دارد چه کسی را فریب دهد؟ دانشمندان همکار او به اندازه کافی مطالب جالب در مورد همه این موضوعات نوشته اند تا چندین جلد را پر کنند. مطمئناً او حداقل می توانست حداقل یک بار از اثر بزرگ داروین نقل قول کند. فقدان «در این نگاه به زندگی عظمت وجود دارد» یا گذرگاه درهم پیچیده معروف او قابل درک نیست. نقل قول های مذهبی حتی در بیشتر مواقع واقعاً به آنچه که او در مورد آن صحبت می کند، نمی رسد. این یک جنبه آن را از کامل بودن برای من باز می دارد. از گنجه بیا بیرون، اورسولا: هیچ شرم آور نیست که یک ملحد سرفراز و مغرور باشی! با این حال، این یک شک بسیار جزئی است. من این کتاب را به شدت توصیه می کنم. آن را بخوانید (به آرامی)، در مورد آن فکر کنید و اجازه دهید زندگی شما را بهبود بخشد. و بعد از اینکه در حافظه شما دور شد دوباره بخوانید. احساس می کنم این کتاب را بارها و بارها دوباره خواهم خواند.
It is possible to approach The Sacred Depths of Nature (written by cell biologist Ursula Goodenough) in at least two ways. The first is to read it as a popularizing of the essentials of evolutionary biology with some nifty reflective bits at the end of each chapter relating the author's thoughts on whatever given subject she has just tackled. There is certainly nothing wrong with this, and it certainly seems to lend itself to this sort of reading. It can also be read as a kind of epic prose poem, transforming our modern scientific understanding into a kind of secular mythology which might serve, in its objectivity and universal character (there is no tribalism in Goodenough's elegant myth) as the foundation for a new "planetary ethos." A mythology for all people, which also, as Goodenough wryly notes, has the privilege of being true. This second reading is the more unconventional of the two. It is also the more rewarding of the two. And it is also the sense in which the author meant her "Epic of Evolution" to be read, primarily. I would argue for a third approach, however: it is perhaps best to read this as very beautiful science writing which doubles as universal myth. As appealing as I find the idea of a scientifically-informed epic poem, this is not it: however much Goodenough fancies herself a storyteller, she is first and foremost a scientist, right down to the marrow. This shines through in her writing. Her focused explanations of things like protein construction, natural selection, and the origin of life are without equal. Mythical overtones do pervade this work (I'm sure quite intentionally). We start "in the beginning" with the big bang, make our way to the formation of solar systems, then to the formation of the Earth. Once these are established, we come to the rise of life from non-life, how life works, and how organisms work. From there, we get evolution, emotions, meaning, awareness, sex, sexuality, the implications of multicellularity and death, and speciation, all grouped into their own respective chapters which explain how these work and then reflect on these explanations. Her reflections, far from being mere commentary, manage to introduce ideas to the reader which might seem completely novel to them (the chapter on multicellularity and death is almost guaranteed to change your perspective on life if you give it time to stew in your thoughts). Given the reflective nature of this work, I think it is best read slowly, a chapter or two a day. This is actually harder than it sounds: the writing is wonderful and the book is short enough that you could easily blow through it in an evening. You'll get more out of this book if you stop to reflect the rest of the day on what you read in the last one or two chapters, instead of gulping the whole thing down at once. This is like fine wine, meant to be tasted and savored. Go read a Dan Brown novel if you want to over-indulge without ruining the reading experience for yourself. One thing about this book puzzles me: while Goodenough is insanely respectful of religious beliefs and is constantly quoting from religious texts (primarily the Judeo-Christian scriptures), she is positively atheistic in her approach to life. And yet she is constantly associating her approach to life with religion. She calls her approach "religious naturalism." This is mere wordplay: there is nothing even remotely religious about this book, or Goodenough herself, unless you consider her wide-eyed approach to existence "religious." When you devalue the term that much, you'd also have to label Richard Dawkins a "religious" man (it is interesting to note, however, that Dawkins considers himself a "deeply religious non-believer," and that is actually the title of, I believe, the first chapter of his work The God Delusion). Call it mystical or spiritual if you like (although I personally hate, hate, HATE the word "spiritual" with a passion). It is not religious, however. She doesn't engage any Big Questions beyond merely listing a few ("where is there something instead of nothing?"; "Where did the laws of physics come from?"; yadda yadda) and saying that her approach toward these is to "articulate a covenant with Mystery" (which seems to only amount to a very pretty way of saying: 'I have no idea, and I'm content with that.') She only approaches the purely naturalistic in this work, and always from a purely naturalistic standpoint. Given this, why does she quote from religious works almost exclusively? Who is she trying to fool? Her fellow scientists have written enough interesting things about all of these subjects to fill multiple volumes. Surely she could have at least quoted from Darwin's great work at least once. The absence of 'There is grandeur in this view of life' or his famous tangled bank passage are incomprehensible. The religious quotations don't even really get at what she is talking about, most of the time. This one aspect keeps it from being perfect to me. Come out of the closet, Ursula: there is no shame in being an out-and-proud atheist! Nevertheless, this is a very minor qualm. I recommend this book very strongly. Read it (slowly), reflect on it, and let it improve your life. And then read it again after it grows distant in your memory. I have a feeling I will be re-reading this book many, many times.
Contents......Page 8
Personal......Page 10
Introduction......Page 14
How This Book Is Put Together......Page 20
I: Origins of the Earth......Page 26
II: Origins of Life......Page 40
III: How Life Works......Page 56
IV: How an Organism Works......Page 72
V: How Evolution Works......Page 86
VI: The Evolution of Biodiversity......Page 100
VII: Awareness......Page 112
VIII: Emotions and Meaning......Page 128
IX: Sex......Page 140
X: Sexuality......Page 154
XI: Multicellularity and Death......Page 166
XII: Speciation......Page 176
Emergent Religious Principles......Page 190
Notes and Further Reading......Page 198
A......Page 206
C......Page 207
D......Page 209
E......Page 210
G......Page 211
H......Page 212
L......Page 213
M......Page 214
O......Page 215
P......Page 216
S......Page 217
W......Page 219
Z......Page 220