The Rules of the Game in the Global Economy: Policy Regimes for International Business

این مطالعه مدت‌ها در حال ساخت بوده است، و در حالی که ما در کار بوده‌ایم، جهان به‌طور چشمگیری تغییر کرده است. ما در ابتدا بخش قابل توجهی را در مورد شورای کمک های اقتصادی متقابل تحت تسلط شوروی (CMEA یا \"COMECON\") پیش بینی کردیم که تضاد جالبی با نوع رژیم تجاری بین المللی که معمولاً در بین کشورها و صنایع بازار محور یافت می شود ارائه می دهد. همانطور که ما به سمت انتشار حرکت کردیم، CMEA ناپدید شد، و بنابراین ما فقط به طور گذرا به آن اشاره می کنیم. اتحاد جماهیر شوروی متعاقباً به کشورهای مشترک المنافع مستقل (CIS) تجزیه شد. از سوی دیگر، ما با این فرض شروع کردیم که «قاعده تسخیر» تاریخی مدت‌ها نقش مهمی در روابط اقتصادی بین‌المللی نداشت. تصرف سرزمین و ثروت کویت توسط دولت عراق نشان می دهد که این فرض به شدت تحت تأثیر افکار واهی بوده است. اگرچه این تصرف با اقدام نظامی معکوس شده است، این تجربه همچنان چالشی برای باورهای رایج در مورد قدرت "نظم" در مقابل "آشوب" در امور بین المللی معاصر است. برخی از خوانندگان این جلد پیشنهاد کرده‌اند که توجه کافی به این واقعیت ندارد که بسیاری از رژیم‌های مهم تجاری و اقتصادی دوره پس از جنگ در حال حاضر تحت فشار قابل توجهی هستند، شاید حتی در خطر فروپاشی. ما تصدیق می‌کنیم که شواهد زیادی از فشار در رژیم‌های تجارت آزاد و مبادله پول و در بسیاری از زمینه‌های حفاظت از محیط زیست وجود دارد.

This study has been long in the making, and the world has changed dramatically while we have been at work. We initially anticipated a substantial section on the Soviet-dominated Council for Mutual Economic Assistance (CMEA or "COMECON"), which offered an interesting contrast to the kind of international business regime typically found among market-oriented countries and industries. As we moved toward publi- tion, the CMEA vanished, and so we mention it only in passing. The USSR subsequently disintegrated into a Commonwealth of Independent States (CIS). On the other hand, we began with the assumption that the historic "rule of capture" no long played a significant role in international economic relations. The seizure of Kuwait's territory and wealth by the government of Iraq suggests that this assumption was heavily influenced by wishful thinking. Even though this seizure has been reversed by military action, the experience remains a challenge to generally held beliefs about the strength of "order" versus "chaos" in contemporary international affairs. Some readers of this volume have suggested that it gives insufficient attention to the fact that many of the important business and economic regimes of the postwar period are currently under significant pressure, perhaps even in danger of collapse. We acknowledge that there are many evidences of strain in, for example, the free trade and money exchange regimes, and in many areas of environmental protection.