دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mordechai Z. Cohen
سری: Jewish Culture and Contexts
ISBN (شابک) : 2019045117, 9780812297010
ناشر: University of Pennsylvania Press
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 413
[424]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Rule of Peshat: Jewish Constructions of the Plain Sense of Scripture and Their Christian and Muslim Contexts, 900–1270 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قاعده پشات: سازه های یهودی از حس ساده کتاب مقدس و زمینه های مسیحی و مسلمانی آنها، 900-1270 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کاوشی در زیربنای نظری روش فیلولوژیکی تفسیر کتاب مقدس یهودی معروف به پشات در سنت غنی تفسیر کتاب مقدس یهودی، مفاهیم کمی به اندازه پیشات حیاتی هستند که اغلب به اندازه «معنای ساده» کتاب مقدس ارائه می شوند. به طور کلی در تضاد با میدراش - شیوه خواندن خلاقانه و گاه خیالی که توسط خاخام های اواخر دوران باستان ارائه شده بود - پیشات به تحلیل سیستماتیک، زبان شناختی-متن، و از نظر تاریخی حساس انجیل عبری، همراه با قدردانی از کتاب مقدس اشاره کرد. کیفیت ادبی متن مردخای ز. کوهن در قانون «پشات» به بررسی زیربناهای تاریخی، جغرافیایی و نظری پشات میپردازد که بین سالهای 900 و 1270 پدیدار شد. در سنت پر جنب و جوش قرون وسطی تفسیر یهودیان کتاب مقدس، نور بر روی کلید می چرخد. در آغاز قرن دهم، یهودیان در خاورمیانه از زبان شناسی عربی و مطالعات قرآنی استفاده کردند تا راه های جدیدی برای تفسیر فلسفی-ادبی بگشایند. این مکتب یهودی-عربی بعدها به سمت غرب رفت و در قرن یازدهم در اندلس شکوفا شد. در همان زمان، یک مدرسه انقلابی پیشات در شمال فرانسه توسط محقق اشکنازی راشی و حلقه شاگردانش پیشگام شد، که روشهای آن توسط روندهای همزمان در یادگیری لاتین در مدارس کلیسای جامع فرانسه روشن میشود. کوهن به کاوش در سنت تفسیری یهودیان بیزانسی که تاکنون کمتر شناخته شده بود، ادامه میدهد و بررسی خود را بر اساس تفاسیر قرن یازدهم کشفشده اخیر و شاخههای آنها در جنوب ایتالیا در قرن دوازدهم میداند. در نهایت، این مطالعه بر سه شخصیت محوری متمرکز است که اوج سنت تفسیری یهودی قرون وسطی را نشان میدهند: ابراهیم بن عزرا، موسی میمونیدس و موسی نهمانیدس. کوهن رشتههای متفاوت یهودی و تأثیرات فرهنگی خارجی را از طریق فصلهایی به هم میپیوندد که نیروی فزایندهای را که توسط مدل پیشات به دست میآید تا زمانی که بتوان آن را به عنوان «قانون پیشات» توصیف کرد: ویژگی اصلی و تعیینکننده هرمنوتیک یهودی در دوره مدرن
An exploration of the theoretical underpinnings of the philological method of Jewish Bible interpretation known as peshat Within the rich tradition of Jewish biblical interpretation, few concepts are as vital as peshat, often rendered as the "plain sense" of Scripture. Generally contrasted with midrash--the creative and at times fanciful mode of reading put forth by the rabbis of Late Antiquity--peshat came to connote the systematic, philological-contextual, and historically sensitive analysis of the Hebrew Bible, coupled with an appreciation of the text's literary quality. In The Rule of "Peshat," Mordechai Z. Cohen explores the historical, geographical, and theoretical underpinnings of peshat as it emerged between 900 and 1270. Adopting a comparative approach that explores Jewish interactions with Muslim and Christian learning, Cohen sheds new light on the key turns in the vibrant medieval tradition of Jewish Bible interpretation. Beginning in the tenth century, Jews in the Middle East drew upon Arabic linguistics and Qur'anic study to open new avenues of philological-literary exegesis. This Judeo-Arabic school later moved westward, flourishing in al-Andalus in the eleventh century. At the same time, a revolutionary peshat school was pioneered in northern France by the Ashkenazic scholar Rashi and his circle of students, whose methods are illuminated by contemporaneous trends in Latinate learning in the Cathedral Schools of France. Cohen goes on to explore the heretofore little-known Byzantine Jewish exegetical tradition, basing his examination on recently discovered eleventh-century commentaries and their offshoots in southern Italy in the twelfth century. Lastly, this study focuses on three pivotal figures who represent the culmination of the medieval Jewish exegetical tradition: Abraham Ibn Ezra, Moses Maimonides, and Moses Nahmanides. Cohen weaves together disparate Jewish disciplines and external cultural influences through chapters that trace the increasing force acquired by the peshat model until it could be characterized, finally, as the "rule of peshat": the central, defining feature of Jewish hermeneutics into the modern period.