برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب The Roots of LISP

دانلود کتاب ریشه های LISP

مشخصات کتاب

The Roots of LISP

دسته بندی: برنامه نويسي
ویرایش:  
نویسندگان: Paul Graham  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر: 0 
تعداد صفحات: 13 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 132 کیلوبایت

قیمت کتاب (تومان) : 54,000

در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 3

در صورت تبدیل فایل کتاب The Roots of LISP به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب ریشه های LISP نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب ریشه های LISP

ریشه های لیسپ می 2001 (من این مقاله را نوشتم تا به خودم کمک کنم تا بفهمم مک کارتی دقیقاً چه چیزی را کشف کرده است. برای برنامه‌نویسی در Lisp نیازی به دانستن این چیزها نیست، اما برای هر کسی که می‌خواهد ماهیت Lisp را درک کند، باید مفید باشد - هر دو به معنای ریشه و هسته معنایی آن. داشتن چنین هسته‌ای یکی از ویژگی‌های متمایز Lisp است و دلیل اینکه لیسپ بر خلاف زبان‌های دیگر گویش دارد.) در سال 1960، جان مک کارتی مقاله قابل توجهی منتشر کرد که در آن برای برنامه نویسی چیزی شبیه آنچه اقلیدس برای هندسه انجام داد انجام داد. او نشان داد که چگونه با توجه به تعدادی عملگر ساده و نمادی برای توابع، می توانید یک زبان برنامه نویسی کامل بسازید. او این زبان را Lisp برای \"پردازش فهرست\" نامید، زیرا یکی از ایده های کلیدی او استفاده از یک ساختار داده ساده به نام لیست برای کد و داده بود. ارزش درک آنچه مک کارتی کشف کرد، نه تنها به عنوان نقطه عطفی در تاریخ کامپیوترها، بلکه به عنوان الگویی برای آنچه برنامه نویسی در زمان ما تمایل دارد به آن تبدیل شود. به نظر من تاکنون دو مدل برنامه نویسی واقعاً تمیز و ثابت وجود داشته است: مدل C و مدل Lisp. این دو به نظر نقاط مرتفعی هستند که در میان آنها زمین های پست باتلاقی وجود دارد. همانطور که کامپیوترها قدرتمندتر شده اند، زبان های جدید در حال توسعه به طور پیوسته به سمت مدل Lisp حرکت می کنند. یک دستور العمل محبوب برای زبان های برنامه نویسی جدید در 20 سال گذشته، استفاده از مدل C محاسباتی و اضافه کردن قطعات برگرفته از مدل Lisp، مانند تایپ زمان اجرا و جمع آوری زباله، به صورت تکه ای به آن بوده است. در این مقاله سعی خواهم کرد آنچه را که مک کارتی کشف کرد به ساده ترین بیان ممکن توضیح دهم. هدف فقط یادگیری یک نتیجه نظری جالب نیست که کسی چهل سال پیش به آن پی برده است، بلکه نشان دادن این است که زبان ها به کجا می روند. چیز غیرعادی در مورد Lisp - در واقع، کیفیت تعیین کننده Lisp - این است که می تواند به تنهایی نوشته شود. برای اینکه بفهمیم منظور مک کارتی از این حرف چیست، می‌خواهیم مراحل او را با نماد ریاضی او به اجرای کد Common Lisp ترجمه کنیم.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

The Roots of Lisp May 2001 (I wrote this article to help myself understand exactly what McCarthy discovered. You don't need to know this stuff to program in Lisp, but it should be helpful to anyone who wants to understand the essence of Lisp-- both in the sense of its origins and its semantic core. The fact that it has such a core is one of Lisp's distinguishing features, and the reason why, unlike other languages, Lisp has dialects.) In 1960, John McCarthy published a remarkable paper in which he did for programming something like what Euclid did for geometry. He showed how, given a handful of simple operators and a notation for functions, you can build a whole programming language. He called this language Lisp, for "List Processing," because one of his key ideas was to use a simple data structure called a list for both code and data. It's worth understanding what McCarthy discovered, not just as a landmark in the history of computers, but as a model for what programming is tending to become in our own time. It seems to me that there have been two really clean, consistent models of programming so far: the C model and the Lisp model. These two seem points of high ground, with swampy lowlands between them. As computers have grown more powerful, the new languages being developed have been moving steadily toward the Lisp model. A popular recipe for new programming languages in the past 20 years has been to take the C model of computing and add to it, piecemeal, parts taken from the Lisp model, like runtime typing and garbage collection. In this article I'm going to try to explain in the simplest possible terms what McCarthy discovered. The point is not just to learn about an interesting theoretical result someone figured out forty years ago, but to show where languages are heading. The unusual thing about Lisp-- in fact, the defining quality of Lisp-- is that it can be written in itself. To understand what McCarthy meant by this, we're going to retrace his steps, with his mathematical notation translated into running Common Lisp code.