The Role of Reason in Religion: A Study of Henry Mansel

هنری لانگویل منسل سخنرانی‌های بمپتون خود را در سال 1858 منتشر کرد، بیست و هفت سال پس از مرگ هگل و دوازده سال قبل از انتشار کتاب Rechtfertigung و Versoehnung اثر ریچل. زمان بندی قابل توجه است. به عنوان نقدی گسترده از لیبرالیسم، که اغلب با آثار هگل نمادین می‌شود، این سخنرانی‌ها به نفوذ آهسته اما اجتناب‌ناپذیر تفکر دینی انگلیسی توسط شیوه‌های تفکر آلمانی واکنش نشان می‌دهند. در سال 1858، این روند به اندازه‌ای گسترده بود که منسل احساس می‌کرد که بخش اصلی کار خود را به حمله اختصاص می‌دهد. ریچل پایان مؤثر تأثیر مستقیم هگل بر الهیات و بازگشت به شیوه تفکر کانتی تر را نشان می دهد. بازی او قبلا ساخته شده بود، زیرا منسل از بسیاری جهات نسخه محتاطانه تری از Ritschl است. با این حال، منسل به زبان انگلیسی می نوشت و این بدبختی را داشت که بگوید در آغاز جنبشی که آنقدر قوی انجام می داد، چه کاری انجام داد که اجازه هیچ گونه صلاحیتی را نمی داد. بنابراین اندیشه منسل به ندرت پذیرفته می شد. او قطعاً حداقل در آن زمان نادیده گرفته نشد. سخنرانی‌ها با عنوان «محدودیت‌های اندیشه‌ی دینی» بی‌درنگ هیجان‌انگیز بود. آنها به سرعت هم در قاره و هم در آمریکا تجدید چاپ شدند و دو نسخه در سال 1858، دو نسخه دیگر در سال 1859 و نسخه پنجم در سال 1867 به چاپ رسیدند. معدودی از خدایان پیشرو آن روز ساکت بودند و تعداد کمی از آنها بی طرف بودند.

Henry Longueville Mansel published his Bampton Lectures in 1858, twenty­ seven years after Hegel's death and twelve years before the publication of Ritschl's Rechtfertigung und Versoehnung. The timing is significant. As a sweeping critique of liberalism, frequently symbolized by the work of Hegel, the lectures react to the slow but inexorable permeation of English religious thought by German ways of thinking. By 1858, the process was sufficiently widespread that Mansel felt justified in devoting the principal portion of his work to the attack. Ritschl marks the effective end of Hegel's direct influence on theology and a return to a more Kantian mode of thinking. His gambit had already been made, for Mansel is in many ways a more cautious version of Ritschl. Mansel, however, wrote in English and had the misfortune to say what he did at the beginning of a movement so strong that it allowed no quali­ fication. Thus Mansel's thought was rarely accepted. He was certainly not ignored, at least at the time. The lectures, entitled "The Limits of Religious Thought," were an immediate sensation. They were quickly reprinted both on the Continent and in America and went through two editions in 1858, two more in 1859, and a fifth in 1867. For a period they became "almost a textbook in the schools of the University. " 1 Few leading divines of the day were silent and fewer yet were neutral.