The Rise and Fall of the Second Largest Empire in History: How Genghis Khan's Mongols Almost Conquered the World

مغولان در اوایل دهه 1200 که از چمنزارهای استپی وسیع آسیای مرکزی بیرون آمدند، تحت رهبری وحشی خود، چنگیز خان، به سرعت امپراتوری را ایجاد کرد که در اواخر قرن سیزدهم تقریباً یک ششم خشکی زمین - از اروپای شرقی تا ساحل شرقی آسیا - را در بر می گرفت و 110 میلیون نفر را در بر می گرفت. بسیار بزرگتر از قلمروهای بسیار معروف‌تر اسکندر کبیر و روم باستان، از آن زمان در اندازه کلی پیشی گرفته است و تنها توسط امپراتوری بریتانیا قابل دسترسی است.

ظهور و سقوط دومین امپراتوری بزرگ جهان گسترش فوق‌العاده سریع و زوال چشمگیر قلمرو مغول را بازگو می‌کند، در حالی که تأثیر واقعی، گسترده و پایدار آن را بر جوامع بی‌شماری از رودخانه دانوب تا اقیانوس آرام بررسی می‌کند.

Emerging out of the vast steppe grasslands of Central Asia in the early 1200s, the Mongols, under their ferocious leader, Genghis Khan, quickly carved out an empire that by the late thirteenth century covered almost one-sixth of the Earth’s landmass—from Eastern Europe to the eastern shore of Asia—and encompassed 110 million people. Far larger than the much more famous domains of Alexander the Great and ancient Rome, it has since been surpassed in overall size and reach only by the British Empire.

The Rise and Fall of the Second Largest Empire in the World recounts the spectacularly rapid expansion and dramatic decline of the Mongol realm, while examining its real, widespread, and enduring influence on countless communities from the Danube River to the Pacific Ocean.