دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Per Anders Rudling سری: Pitt Series in Russian and East European Studies ISBN (شابک) : 9780822963080, 0822963086 ناشر: University of Pittsburgh Press سال نشر: 2014 تعداد صفحات: 449 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 9 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ظهور و سقوط ناسیونالیسم بلاروس، 1906 - 1931: اروپای شرقی تاریخ اروپای شرقی بلاروس روسیه سفید قرن بیستم ناسیونالیسم ها سیاست ملی شوروی ملیت ها جنگ جهانی اول انقلاب روسیه
در صورت تبدیل فایل کتاب The Rise and Fall of Belarusian Nationalism, 1906 – 1931 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ظهور و سقوط ناسیونالیسم بلاروس، 1906 - 1931 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ناسیونالیسم مدرن بلاروس در اوایل قرن بیستم و طی یک دوره دراماتیک که شامل مهاجرت دسته جمعی، اشغال های متعدد، هفت سال جنگ و تجزیه سرزمین های بلاروس بود، ظهور کرد. در این تاریخ اصلی، پر آندرس رودلینگ تکامل ناسیونالیسم بلاروسی مدرن را از خاستگاه آن در اواخر امپراتوری روسیه تا اوایل دهه 1930 دنبال می کند. انقلاب 1905 دریچهای از فرصت را گشود و بحثها پیرامون تعاریف تعلقات قومی، نژادی یا فرهنگی چرخید. تا مارس 1918، گروه کوچکی از ملیگرایان تشکیل جمهوری خلق بلاروس (BNR) را با سرزمینهایی مبتنی بر ادعاهای قومنگاری اعلام کردند. کمتر از یک سال بعد، شوروی تقریباً همان منطقه را برای جمهوری سوسیالیستی شوروی بلاروس (BSSR) مدعی شد. بین سالهای 1918 و 1920، دولت بلاروس شش بار اعلام شد. در سال 1921، معاهده ریگا به طور رسمی سرزمینهای بلاروس را بین لهستان و اتحاد جماهیر شوروی تقسیم کرد. مقامات لهستانی بلاروس غربی را در معرض سیاست های همسان سازی قرار دادند و بسیاری از مردم را از خود بیگانه کردند. در همان زمان، تأسیس مؤسسات فرهنگی و آموزشی بلاروسی زبان در شوروی در بلاروس شرقی، فعالیت ملی را در بلاروس غربی تحریک کرد. جنگ های پارتیزانی پراکنده علیه مقامات لهستانی تا اواسط دهه 1920 با حمایت لیتوانیایی و شوروی روی داد. در دو سوی مرز، فعالان بلاروسی درگیر فرآیند اسطوره سازی و بسیج ملی بودند. تا سال 1926، فعالیت سیاسی بلاروس به اوج خود رسیده بود، اما پس از آن که کودتاها حکومت استبدادی را به لهستان و لیتوانی آوردند، کاهش یافت. سال 1927 شاهد سرکوب جنبش ملی بلاروس غربی بود و در بلاروس شرقی، تثبیت قدرت استالین منجر به دگرگونی بیرحمانه جامعه و ریشه کن کردن کمونیستهای ملی بلاروس شد. به عنوان گروه کوچکی از نخبگان، ناسیونالیست های بلاروس از سال 1915 به حامیان آلمانی، لیتوانیایی، لهستانی و شوروی وابسته بودند. رقابت ژئوپلیتیکی فرصت ها و مسئولیت هایی را نیز فراهم کرد. پس از سال 1926، مانور بر این منظره پیچیده و به تدریج متخاصم دشوار شد. حمایت کاوناس و مسکو از ناسیونالیستهای بلاروس غربی، توجه مقامات لهستانی را به خود جلب کرد و نهادهای جمهوریخواه خودمختار فزاینده در مینسک به نگرانی دولت مرکزی کرملین تبدیل شدند. همانطور که رادلینگ نشان می دهد، بلاروس یک میدان جنگ تاریخی بود که به عنوان ابزار سیاسی، مرز و منطقه حائل بین قدرت های بزرگتر عمل می کرد. ناسیونالیسم دیر وارد شد، به نخبگان نسبتاً کوچکی محدود شد و در مراحل اولیه سرکوب شد. با این حال، روند پر فراز و نشیب، ایده دولت بلاروس را پایه گذاری کرد، یک اسطوره بنیادی مدرن را پشت سر گذاشت و چارچوب نهادی یک دولت اولیه را به ارث برد، که همه آنها به عنوان بلوک های ساختمانی برای تحکیم ملی زمانی که بلاروس در سال 1991 استقلال یافت، دوباره ظاهر شد.
Modern Belarusian nationalism emerged in the early twentieth century during a dramatic period that included a mass exodus, multiple occupations, seven years of warfare, and the partition of the Belarusian lands. In this original history, Per Anders Rudling traces the evolution of modern Belarusian nationalism from its origins in late imperial Russia to the early 1930s. The revolution of 1905 opened a window of opportunity, and debates swirled around definitions of ethnic, racial, or cultural belonging. By March of 1918, a small group of nationalists had declared the formation of a Belarusian People’s Republic (BNR), with territories based on ethnographic claims. Less than a year later, the Soviets claimed roughly the same area for a Belarusian Soviet Socialist Republic (BSSR). Belarusian statehood was declared no less than six times between 1918 and 1920. In 1921, the treaty of Riga officially divided the Belarusian lands between Poland and the Soviet Union. Polish authorities subjected Western Belarus to policies of assimilation, alienating much of the population. At the same time, the Soviet establishment of Belarusian-language cultural and educational institutions in Eastern Belarus stimulated national activism in Western Belarus. Sporadic partisan warfare against Polish authorities occurred until the mid-1920s, with Lithuanian and Soviet support. On both sides of the border, Belarusian activists engaged in a process of mythmaking and national mobilization. By 1926, Belarusian political activism had peaked, but then waned when coups d’états brought authoritarian rule to Poland and Lithuania. The year 1927 saw a crackdown on the Western Belarusian national movement, and in Eastern Belarus, Stalin’s consolidation of power led to a brutal transformation of society and the uprooting of Belarusian national communists. As a small group of elites, Belarusian nationalists had been dependent on German, Lithuanian, Polish, and Soviet sponsors since 1915. The geopolitical rivalry provided opportunities, but also liabilities. After 1926, maneuvering this complex and progressively hostile landscape became difficult. Support from Kaunas and Moscow for the Western Belarusian nationalists attracted the interest of the Polish authorities, and the increasingly autonomous republican institutions in Minsk became a concern for the central government in the Kremlin. As Rudling shows, Belarus was a historic battleground that served as a political tool, borderland, and buffer zone between greater powers. Nationalism arrived late, was limited to a relatively small elite, and was suppressed in its early stages. The tumultuous process, however, established the idea of Belarusian statehood, left behind a modern foundation myth, and bequeathed the institutional framework of a proto-state, all of which resurfaced as building blocks for national consolidation when Belarus gained independence in 1991.
Acknowledgments ix Introduction 1 Chapter 1. Imagining Belarus 13 Chapter 2. The Beginnings of Belarusian Nationalism 32 Chapter 3. Six Declarations of Statehood in Three Years: Origins of a New National Mythology 66 Chapter 4. Nationalities Policy in Soviet Belarus: Affirmative Action, Belarusization, and Korenizatsiia 123 Chapter 5. Belarusian Nationalism in the Second Polish Republic 164 Chapter 6. Opposition to Belarusization 209 Chapter 7. The Suppression of Belarusian Nationalism in the Second Polish Republic, 1927–1930 243 Chapter 8. Soviet Repression in the BSSR: The Destruction of Belarusian National Communism 275 Conclusion 304 Notes 319 Works Cited 397 Index 425