The Rhetorical Construction of Vegetarianism (Critical Food Studies)

این کتاب مضامینی را در گفتمان گفتمان گیاهخواری بررسی می کند. یک روش گیاهخواری ممکن است به کاهش بحران هایی مانند تغییرات آب و هوایی، چالش های بهداشت جهانی، و تشدید نابرابری های اقتصادی-اجتماعی، با تضمین عدالت در رفتار با حیوانات و عدالت غذایی برای جمعیت های به حاشیه رانده شده، کمک کند. نحوه انتشار پیام برای این اهداف بسیار مهم است.

روش‌های گیاهخواری تنش بین انتخاب‌های غذایی فردی و فعالیت‌های عدالت اجتماعی، بین نفس و اکو، بین انسان و حیوان، بین انسان و حیوان را آشکار می‌کند. سرمایه داری و محیط زیست، و در جهان بزرگتر اخلاق نظری و عملی. فصل‌ها روش‌های بلاغی را برای درک گفتمان وگان/گیاه‌خواری به کار می‌گیرند، به‌عنوان مثال بر لفاظی وگان/گیاه‌خواری از دریچه چند صدایی، نقش لفاظی متقاطع در وگان شدن، و همچنین رویکردهای تئوری اکوفمینیستی، نشانه‌شناسانه و گفتمانی به گیاه‌خواری تأکید می‌کنند. هدف این کتاب نشان دادن این است که درک بلاغی از گفتمان گیاه‌خواری و وگان برای اهداف جنبش‌های ترویج وگانیسم بسیار مهم است. محققان و افراد علاقه مند به وگانیسم، مطالعات مواد غذایی و رسانه، مطالعات بلاغی، مطالعات انسان و حیوان، مطالعات فرهنگی و رشته های مرتبط. این کتاب خوانندگان را ترغیب می‌کند که گفتمان‌های گیاهخواری را نه فقط به عنوان یک انتخاب یا سلیقه شخصی، بلکه به عنوان یک موضوع حیاتی برای عدالت متقاطع و بقای سیاره‌ای ما به طور جدی بررسی کنند.

This book explores themes in the rhetoric of vegetarian discourse. A vegan practice may help mitigate crises such as climate change, global health challenges, and sharpening socioeconomic disparities, by ensuring both fairness in the treatment of animals and food justice for marginalized populations. How the message is spread is crucial for these aims.

Vegan practices thus uncover tensions between individual dietary choices and social justice activism, between ego and eco, between human and animal, between capitalism and environmentalism, and within the larger universe of theoretical and practical ethics. The chapters apply rhetorical methodologies to understand vegan/vegetarian discourse, emphasizing, for example, vegan/vegetarian rhetoric through the lens of polyphony, the role of intersectional rhetoric in becoming vegan, as well as ecofeminist, semiotic, and discourse theory approaches to veganism. The book aims to show that a rhetorical understanding of vegetarian and vegan discourse is crucial for the goals of movements promoting veganism.

The book is intended for a wide interdisciplinary audience of scholars, researchers, and individuals interested in veganism, food and media studies, rhetorical studies, human-animal studies, cultural studies and related disciplines. It urges readers to examine vegan discourses seriously, not just as a matter of personal choice or taste but as one vital for intersectional justice and our planetary survival.