The Revolution in Strategic Affairs

گفته می‌شود که پیشرفت‌های سریع در فناوری اطلاعات و تسلیحات دقیق، منادی یک «انقلاب در امور نظامی» (RMA) است و پیروزی‌های سریع و قاطع را با حداقل تلفات و خسارات جانبی ممکن می‌سازد. اما آیا چنین انقلابی رخ داده است؟ مسائلی که منجر به درگیری می شوند همچنان ادامه خواهند داشت و بسیاری از پیشرفت های فنی مرتبط با RMA لزوماً تغییری در ماهیت جنگ ایجاد نمی کند. پایان جنگ سرد، انقلاب دیگری را در امور سیاسی برجسته کرده است. به نظر می‌رسد قدرت‌های بزرگ کمتر به جنگ با یکدیگر می‌روند تا اینکه در درگیری‌های کشورهای ضعیف، با مخالفان بالقوه از جمله گروه‌های شبه‌نظامی، کارتل‌های مواد مخدر و تروریست‌ها مداخله کنند. فناوری RMA ممکن است برای درگیری هایی از این قبیل کمتر مناسب باشد.

اگر اثر انباشته این تغییرات باعث انقلاب شده است، انقلابی است در امور استراتژیک، به همان اندازه که در امور نظامی. این مقاله استدلال می کند که:

• RMA بیان عملی یک "راه جنگ غربی" است که ویژگی های کلیدی آن عبارتند از: نیروهای مسلح حرفه ای. ; عدم تحمل تلفات؛ و عدم تحمل خسارت جانبی
• اجزای کلیدی تکنولوژیکی و مفهومی RMA در اوایل دهه 1970 وجود داشت. بنابراین این روند به جای انقلابی، تکاملی بوده است. تفاوت قابل توجه در فضای سیاسی جدید پایان جنگ سرد و انقلاب در برداشت از قدرت نظامی متعارف غرب به ویژه ایالات متحده است که توسط جنگ خلیج فارس در سال 1991 ایجاد شد
<. اگر نبردهای آینده فرصت‌های مشابهی برای بهره‌برداری از فناوری RMA ارائه دهند، درگیری‌های خلیج می‌تواند آغاز یک «انقلاب» واقعی باشد. با این حال، از آنجایی که ایالات متحده و متحدانش هنگام جنگیدن بر اساس شرایط خود شکست ناپذیر به نظر می رسند، مخالفان آینده به گونه ای متفاوت خواهند جنگید
• بنابراین غرب با مخالفانی روبرو خواهد شد که استراتژی هایی را دنبال خواهد کرد که با شیوه جنگ غربی در تضاد است. آنها از نبردهای تن به تن پرهیز خواهند کرد، از بی میلی غرب برای تحمیل رنج غیرنظامیان سوء استفاده خواهند کرد و پایگاه سیاسی داخلی حریف خود را به اندازه نیروهای پیشرو آن هدف قرار خواهند داد.

مشکل غرب این نیست که چگونه پیروز شود، بلکه این است که چگونه به شیوه ای قابل قبول این کار را انجام دهد. هر چه جنگ بیشتر با فعالیت های غیرنظامی عجین شود، پاسخ دادن با نوع ابزار قاطع و قاطع نظامی موجود در RMA دشوارتر می شود. RMA موقعیتی را ایجاد نمی کند که در آن اطلاعات تنها کالایی باشد که در خطر است، و بنابراین چشم انداز یک "جنگ مجازی" را ارائه نمی دهد. شرایط و قابلیت های جدید یک استراتژی را تجویز نمی کنند، بلکه دامنه راهبردهای موجود را گسترش می دهند. موضوع زیربنای RMA توانایی کشورهای غربی، به ویژه ایالات متحده، برای پیروی از خطی است که در راستای منافع و توانایی های خود است.

Rapid developments in information technology and precision weaponry are said to herald a 'revolution in military affairs' (RMA), making possible quick and decisive victories with minimal casualties and collateral damage. But has such a revolution taken place? The issues that drive conflict will persist, and many of the technical advances associated with the RMA will not necessarily produce a transformation in the nature of warfare. The end of the Cold War has highlighted another revolution one in political affairs. Major powers appear less likely to go to war with one another than they are to intervene in conflicts involving weak states, with potential opponents including militia groups, drug cartels and terrorists. RMA technology may be less suited to conflicts such as these.

If the cumulative effect of these changes has produced a revolution, it is a revolution in strategic, as much as military, affairs. This paper argues that:

• the RMA is the practical expression of a 'Western Way of Warfare', the key features of which are: professional armed forces; intolerance of casualties; and intolerance of collateral damage
• the key technological and conceptual components of the RMA were in place by the early 1970s. The trend has therefore been evolutionary, rather than revolutionary. The significant difference is in the new political setting of the end of the Cold War, and the revolution in perceptions of Western particularly US conventional military strength brought about by the Gulf War of 1991
• the Gulf conflict could mark the start of a true 'revolution' if future battles offer similar opportunities to exploit the RMA's technology. However, since the US and its allies appear unbeatable when fighting on their own terms, future opponents will fight differently
• the West will therefore face opponents who will follow strategies that contradict the Western Way of Warfare. They will avoid pitched battles, will exploit the West's reluctance to inflict civilian suffering, and will target their opponent's domestic political base, as much as its forward troops.

The problem for the West is not how to prevail, but how to do so in an acceptable manner. The more warfare becomes entwined with civilian activity, the more difficult it is to respond with the type of decisive and overwhelming military means embodied in the RMA. The RMA does not create a situation in which information is the only commodity at stake, and so does not offer the prospect of a 'virtual war'. The new circumstances and capabilities do not prescribe one strategy, but extend the range of strategies available. The issue underlying the RMA is the ability of Western countries, in particular the US, to follow a line geared to their own interests and capabilities.