The Return of Resentment: The Rise and Decline and Rise Again of a Political Emotion

تاریخ طولانی رنجش را، از پیدایش تا ایجاد آن به عنوان کلمه لحظه، ترسیم می کند.

اصطلاح \"کینه\"، که اغلب به طور اتفاقی با کلماتی مانند \"نفرت\" همراه می شود. از نوامبر 2016، «خشم» و «ترس» بر تحلیل‌های خبری ایالات متحده غالب شده است. آیا «ناراحتی» بسیاری از احساسات درهم تنیده را توصیف می‌کند، یا فقط روش دیگری برای گفتن «خشم» است؟ آیا این نشان دهنده یک شکایت غیرمنطقی است، در مقابل یک شعار مشروع از بی عدالتی؟ آیا این به تمایلات سیاسی دلالت دارد یا ذاتاً غیر حزبی است؟

در بازگشت رنجش، رابرت ا. پس از انقلاب فرانسه به جنبش های اجتماعی در سراسر قرن بیستم. اشنایدر با تکیه بر طیف گسترده‌ای از نویسندگان، متفکران و تجربیات تاریخی، نشان می‌دهد که چگونه رنجش در طول زمان شکل گرفته است و احساسات جمعی را که مردم و جنبش‌ها در سراسر طیف سیاسی احساس می‌کنند، بیان می‌کند. در این تاریخ، ما مدرنیته رنجش و ابهام آن را کشف می‌کنیم – اینکه چگونه می‌توان از آن برای کنار گذاشتن نقد مشروع و توضیح خشونت استفاده کرد، اما همچنین موضعی اخلاقی ارائه داد که مستلزم شناسایی است. اشنایدر روش های متعددی را که برای برچسب زدن به جنبش های امروزی، از پیروان ترامپ و حامیان برگزیت گرفته تا اسلام گرایان رادیکال و طرفداران سیاست هویت، مورد استفاده قرار گرفته است، تشریح می کند. بازگشت رنجش با پرداختن به موقعیت سیاسی معاصر ما به شیوه ای بدیع، ما را به چالش می کشد تا در مورد نقش هایی که احساسات مختلف در سیاست بازی می کنند به طور انتقادی فکر کنیم.

Charts the long history of resentment, from its emergence to its establishment as the word of the moment.

The term “resentment,” often casually paired with words like “hatred,” “rage,” and “fear,” has dominated US news analysis since November 2016. Despite its increased use, this word seems to defy easy categorization. Does “resentment” describe many interlocking sentiments, or is it just another way of saying “anger”? Does it suggest an irrational grievance, as opposed to a legitimate callout of injustice? Does it imply political leanings, or is it nonpartisan by nature?

In The Return of Resentment, Robert A. Schneider explores these questions and more, moving from eighteenth-century Britain to the aftermath of the French Revolution to social movements throughout the twentieth century. Drawing on a wide range of writers, thinkers, and historical experiences, Schneider illustrates how resentment has morphed across time, coming to express a collective sentiment felt by people and movements across the political spectrum. In this history, we discover resentment’s modernity and its ambiguity—how it can be used to dismiss legitimate critique and explain away violence, but also convey a moral stance that demands recognition. Schneider anatomizes the many ways resentment has been used to label present-day movements, from followers of Trump and supporters of Brexit to radical Islamicists and proponents of identity politics. Addressing our contemporary political situation in a novel way, The Return of Resentment challenges us to think critically about the roles different emotions play in politics.