The Responsive Self: Personal Religion in Biblical Literature of the Neo-Babylonian and Persian Periods

آثار خلق شده در دوره پس از فتح یهودیه توسط بابلی ها از طریق تسلط و حکومت بر یهودیه و سامره توسط ایران امپراتوری نشان می دهد که علاقه عمیقی به پاسخ های مذهبی افراد و درگیری صمیمانه با ماهیت تجربه شخصی دارد. سوزان نیدیچ با استفاده از ادبیات غنی و متنوعی که در انجیل عبری حفظ شده است، راه‌هایی را بررسی می‌کند که پیروان یهوه با مشارکت در سنت‌های دیرینه، دین را خصوصی و شخصی می‌کنند. تجربیات آنها با بسیاری از سوالاتی که ما هنوز از آنها می پرسیم مرتبط است: چرا اتفاقات بد برای افراد خوب رخ می دهد؟ آیا وقتی در دردسر صدا می زنم خدا صدایم را می شنود؟ چگونه خودم را تعریف کنم؟ آیا من با یک موجود الهی رابطه شخصی دارم؟ چگونه با هرج و مرج کنار بیایم و تجربه خود را درک کنم؟ اشیاء مادی و اعمال خصوصی در زندگی مذهبی من چه نقشی دارند؟ این پرسش‌ها عمیقاً نویسندگان باستانی کتاب مقدس را درگیر خود کرده است و همچنان افراد معاصری را که می‌کوشند معنای زندگی را بیابند و جهان را معنا کنند، به خود جلب می‌کند.
 
مطالعات خود پاسخگو پدیده‌های مختلفی از جمله استفاده از گفتار اول شخص، اشکال و جهت‌گیری‌های ظاهراً زندگی‌نامه‌ای، تأکید بر مسئولیت فردی در قبال گناه، علاقه به ابعاد عاطفی شخصیت‌های کتاب مقدس، و توصیف آیین‌های خودخواسته. این مجموعه علایق خود را به رویکردهای هیجان انگیز در مطالعه معاصر دین، از جمله مفهوم «دین زیسته»، و مستلزم درک و توصیف آنچه که مردم در واقع انجام می دهند و به فرهنگ های دینی اعتقاد دارند، می دهد.

Works created in the period from the Babylonian conquest of Judea through the takeover and rule of Judea and Samaria by imperial Persia reveal a profound interest in the religious responses of individuals and an intimate engagement with the nature of personal experience. Using the rich and varied body of literature preserved in the Hebrew Bible, Susan Niditch examines ways in which followers of Yahweh, participating in long-standing traditions, are shown to privatize and personalize religion. Their experiences remain relevant to many of the questions we still ask today: Why do bad things happen to good people? Does God hear me when I call out in trouble? How do I define myself? Do I have a personal relationship with a divine being? How do I cope with chaos and make sense of my experience? What roles do material objects and private practices play within my religious life? These questions deeply engaged the ancient writers of the Bible, and they continue to intrigue contemporary people who try to find meaning in life and to make sense of the world.
 
The Responsive Self studies a variety of phenomena, including the use of first-person speech, seemingly autobiographic forms and orientations, the emphasis on individual responsibility for sin, interest in the emotional dimensions of biblical characters, and descriptions of self-imposed ritual. This set of interests lends itself to exciting approaches in the contemporary study of religion, including the concept of “lived religion,” and involves understanding and describing what people actually do and believe in cultures of religion.