The Research System in Transition

در یک دامنه کوه در توسکانی آفتابی، در اکتبر 1989، 96 نفر از 23 کشور در پنج قاره گرد هم آمدند تا در مورد مشکلات مدیریت علم معاصر بیاموزند و آموزش دهند. تنوع نظام‌های اقتصادی و سیاسی ارائه‌شده در این گروه با مشاغل ما مطابقت داشت، که از سیاست‌گذاران علم، دانشمندان و مهندسان پژوهشگر، تا ناظران دانشگاهی علم و سیاست‌های علمی امتداد داشت. این تنوع، همراه با فرصت‌هایی برای بحث‌های بی‌نظیر با وعده‌های غذایی طولانی و مکان‌های دوردست بود که کنفرانس را به یک تجربه یادگیری ویژه تبدیل کرد. به جز در زمان سخنرانی، تشخیص "دانش آموزان" در این رویداد از "معلمان" غیرممکن بود و حتی ارشدترین اعضای هیات آموزشی با این احساس که از این گروه چیزهای بیشتری آموخته اند، کنار رفتند. از بسیاری از کنفرانس های استاندارد در مورد سیاست علمی که در آن شرکت کرده بودند. طعم و مزه تجربه کنفرانس را نمی توان به اندازه کافی در یک مجموعه مقالات به تصویر کشید، و بنابراین ما سعی نکرده ایم یک رکورد تاریخی در این کتاب ایجاد کنیم. در عوض، ما سعی کرده‌ایم مشکلات اصلی را که شرکت کنندگان در کنفرانس به اشتراک گذاشته‌اند، بحث کرده‌اند، و بحث کرده‌اند، با استفاده از هر دو سخنرانی ارائه‌شده توسط کادر آموزشی رسمی و خلاصه‌ای از بحث‌های پانل، که به سایر شرکت‌کنندگان گسترش یافته و در نتیجه دامنه تجربیات پاسخ‌دهی شده را افزایش داده است، نشان دهیم. .

On a mountainside in sunny Tuscany, in October 1989, 96 people from 23 countries on five continents gathered to learn and teach about the problems of managing contemporary science. The diversity of economic and political systems represented in the group was matched by our occupations, which stretched from science policy practitioners, through research scientists and engineers, through academic observers of science and science policy. It was this diversity, along with the opportunities for infonnal discussion provided by long meals and remote location, that made the conference a special learning experience. Except at lecture time, it was impossible to distinguish the "students" at this event from the "teachers," and even the most senior members of the teaching staff went away with a sense that they had learned more from this group than from many a standard conference on science policy they had attended. The flavor of the conference experience cannot be captured adequately in a proceedings volume, and so we have not tried to create a historical record in this book. Instead, we have attempted to illustrate the core problems the panicipants at the conference shared, discussed, and debated, using both lectures delivered by the fonnal teaching staff and summaries of panel discussions, which extended to other panicipants and therefore increased the range of experiences reponed.