The Red and the Black: American Film Noir in the 1950s

خرد انتقادی این است که ما در دهه 1950 با فیلم نوآر خداحافظی طولانی کردیم. رابرت میکلیچ التماس می کند که متفاوت باشد. قرمز و سیاه با تعقیب مسیرهای پس‌کوچه‌ها و کوچه‌های تاریخ فرهنگی، پیشنهاد می‌کند که روایت ظهور و سقوط دریافتی در مورد این ژانر، پیچیدگی رسمی و موضوعی نوآر دهه 50 و بین اکسپرسیونیسم تماشایی نوآر دهه 40 و نوآر اولیه و مدرنیستی تأثیر گذاشت. میکلیچ فیلم‌هایی مانند D.O.A.، نیاگارا، و مرگبار مرا ببوس را کالبدشکافی می‌کند و با علاقه‌ی طرفداران به جاده‌های کج انتقاد ترکیب می‌شود. از آثار کلاسیک کمتر شناخته شده در سرتاسر، او به عوامل اجتماعی و تکنولوژیکی می‌پردازد که به این ژانر اشاره می‌کند - سبک مشهور آن که توسط رسانه‌ها و فناوری‌های جدید مانند تلویزیون و سه بعدی، رنگی و صفحه‌نمایش عریض تهدید می‌شود، بازنده‌های متولد شده آن مانند زامبی‌ها توسط همه آمریکایی‌ها جایگزین شده‌اند. قهرمانان، ملتی که توسط تهدید قرمز و کابوس های نابودی هسته ای تکان خورده است. نویسنده استدلال می‌کند که برخلاف همه شانس‌ها، فیلم‌سازان مبتکر همچنان به ساختن تصاویری به‌طور رسمی متهورانه و از نظر اجتماعی متقاعدکننده ادامه دادند که به‌طور شگفت‌آور و شگفت‌انگیزی زنده می‌مانند. پیشرفته و سرگرم کننده، قرمز و سیاه یک دوره از دست رفته در تاریخ فیلم های آمریکایی را بازنگری می کند.

Critical wisdom has it that we said a long goodbye to film noir in the 1950s. Robert Miklitsch begs to differ. Pursuing leads down the back streets and alleyways of cultural history, The Red and the Black proposes that the received rise-and-fall narrative about the genre radically undervalues the formal and thematic complexity of '50s noir and the dynamic segue it effected between the spectacular expressionism of '40s noir and early, modernist neo-noir. Mixing scholarship with a fan's devotion to the crooked roads of critique, Miklitsch autopsies marquee films like D.O.A., Niagara, and Kiss Me Deadly plus a number of lesser-known classics. Throughout, he addresses the social and technological factors that dealt deuce after deuce to the genre--its celebrated style threatened by new media and technologies such as TV and 3-D, color and widescreen, its born losers replaced like zombies by All-American heroes, the nation rocked by the red menace and nightmares of nuclear annihilation. But against all odds, the author argues, inventive filmmakers continued to make formally daring and socially compelling pictures that remain surprisingly, startlingly alive. Cutting-edge and entertaining, The Red and the Black reconsiders a lost period in the history of American movies.