دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Lee Humphreys
سری:
ISBN (شابک) : 0262037858, 9780262037853
ناشر: The MIT Press
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 200
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 824 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Qualified Self: Social Media and the Accounting of Everyday Life به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خود واجد شرایط: رسانه های اجتماعی و حسابداری زندگی روزمره نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چگونه اشتراکگذاری جزئیات پیش پا افتاده زندگی روزمره با
فیسبوک، توییتر و یوتیوب آغاز نشد، بلکه با خاطرات جیبی،
آلبومهای عکس و کتابهای کودک آغاز شد.
نقدهای اجتماعی استدلال میکنند که اجتماعی رسانهها ما را به
خودشیفتگی تبدیل کردهاند، که فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و
یوتیوب همه ابزارهایی برای تبلیغ من هستند. درخود واجد
شرایط، لی همفریس دیدگاه متفاوتی ارائه می دهد. او نشان
میدهد که اشتراکگذاری جزئیات پیش پا افتاده زندگیمان - آنچه
برای ناهار میخوردیم، جایی که به تعطیلات میرفتیم، کسانی که
برای بازدید به آنجا رفته بودند - با دستگاههای تلفن همراه و
رسانههای اجتماعی آغاز نشد. مردم برای چندین قرن از رسانه ها
برای فهرست نویسی و اشتراک گذاری زندگی خود استفاده کرده اند.
خاطرات جیبی، آلبومهای عکس و کتابهای کودک پیشدیجیتال
پلتفرمهای دیجیتال و موبایل امروزی برای ارسال متن و تصاویر
هستند. توانایی گرفتن سلفی ما را به خودشیفتگان نیازمند تبدیل
نکرده است. این بخشی از یک داستان طولانی تر در مورد نحوه محاسبه
مردم از زندگی روزمره است.
هامفریس به خاطرات روزانه اشاره می کند که در آن زندگی روزمره قرن
هجدهم با اختصار و دقت یک توییت مستند شده است و به یک قرن نوزدهم
اشاره می کند. دفتر خاطرات سفر که در آن زن جوانی شکایت می کند که
صبحانه اش با او موافق نبوده است. هامفریس توضیح می دهد که خاطرات
اغلب برای به اشتراک گذاشتن با خانواده و دوستان نوشته می شد.
یادداشتهای جیبی مانند تلفنهای هوشمند متحرک بودند و به
یادداشتنویس اجازه میدادند زندگی را در زمان واقعی ثبت کنند.
هامفریس این وقایع نگاری را در هر دو شکل دیجیتال و غیر دیجیتال،
حسابداری رسانه می نامد. احساسی از خود که از حسابداری رسانهها
پدید میآید «خود کمیشده» صرفاً مبتنی بر آمار نیست، بلکه خود
واجد شرایط کاملتر است. ما از طریق بازنمایی هایی از خودمان که
برای مصرف شدن ایجاد می کنیم، خود را به شیوه ای جدید درک می
کنیم.
How sharing the mundane details of daily life did not start
with Facebook, Twitter, and YouTube but with pocket diaries,
photo albums, and baby books.
Social critiques argue that social media have made us
narcissistic, that Facebook, Twitter, Instagram, and YouTube
are all vehicles for me-promotion. InThe Qualified Self,
Lee Humphreys offers a different view. She shows that sharing
the mundane details of our lives--what we ate for lunch, where
we went on vacation, who dropped in for a visit--didn't begin
with mobile devices and social media. People have used media to
catalog and share their lives for several centuries. Pocket
diaries, photo albums, and baby books are the predigital
precursors of today's digital and mobile platforms for posting
text and images. The ability to take selfies has not turned us
into needy narcissists; it's part of a longer story about how
people account for everyday life.
Humphreys refers to diaries in which eighteenth-century daily
life is documented with the brevity and precision of a tweet,
and cites a nineteenth-century travel diary in which a young
woman complains that her breakfast didn't agree with her.
Diaries, Humphreys explains, were often written to be shared
with family and friends. Pocket diaries were as mobile as
smartphones, allowing the diarist to record life in real time.
Humphreys calls this chronicling, in both digital and
nondigital forms, media accounting. The sense of self that
emerges from media accounting is not the purely
statistics-driven "quantified self," but the more well-rounded
qualified self. We come to understand ourselves in a new way
through the representations of ourselves that we create to be
consumed.