The Psychology of Physical Symptoms

علائم جسمانی پدیده های جذابی برای بررسی هستند. همه ما آنها را تجربه می کنیم، از آنها به عنوان سیگنال هایی برای هدایت رفتار خود استفاده می کنیم و معمولاً فرض می کنیم که آنها دقیقاً نشان دهنده فعالیت فیزیولوژیکی هستند. در عین حال، ما به طور ضمنی می دانیم که احساسات بدنی اغلب مبهم، مبهم و در معرض انواع تفاسیر هستند. بنابراین، تعجب آور نیست که اغلب بین آنچه ما فکر می کنیم در بدن ما می گذرد و آنچه به طور عینی رخ می دهد، اختلاف وجود دارد. به طور خلاصه، پدیده‌هایی مانند علائم جسمانی، موضوع روانشناسی هستند. تحقیقات خود من در مورد علائم فیزیکی چندین سال پیش به طور تصادفی شروع شد. در یک آزمایش عجولانه که با اثرات نویز بر رفتار سروکار داشت، مجبور شدم یک پرسشنامه پس از آزمایش بنویسم که به اندازه کافی طولانی باشد تا به آزمایشگر زمان بدهد تا برخی تجهیزات را برای بخش بعدی مطالعه کالیبره کند. برخی از علائم فیزیکی را به عنوان پرکننده در پرسشنامه قرار دادم. آزمایش کاملاً شکست خورد، به استثنای گزارش‌های علائم. درک افراد از علائم به راحتی تحت تأثیر دستکاری های ما قرار گرفت، حتی اگر وضعیت فیزیولوژیکی واقعی آنها تغییر نکرده بود. و به این ترتیب تحقیق حاضر آغاز شد. علیرغم فراگیر بودن، اهمیت، و مقدار زیادی از زمان و هزینه اختصاص یافته به بحث و درمان علائم و احساسات رایج فیزیکی، کار تجربی بسیار کمی به بررسی عوامل روانشناختی و ادراکی مرتبط با تجربه حسی اختصاص یافته است. مقالات گاه به گاه یک نظریه خاص مانند ناهماهنگی شناختی را آزمایش کرده اند که در آن علائم فیزیکی به عنوان یک معیار وابسته جالب عمل می کند.

Physical symptoms are fascinating phenomena to examine. We all experience them, use them as signals to guide our behavior, and usually assume that they accurately represent underlying physiological activity. At the same time, we implicitly know that bodily sensations are often vague, ambiguous, and subject to a variety of interpretations. It is not surprising, then, that there is often a disparity between what we think is going on in our bodies and what is objectively occurring. In short, phenomena such as physical symptoms are the stuff of psychology. My own research into physical symptoms started by accident several years ago. In a hastily devised experiment dealing with the effects of noise on behavior, I had to write a post-experimental questionnaire that would be long enough to allow the experimenter time to calibrate some equipment for a later portion of the study. I included some physical symptoms on the questionnaire as fillers. The experiment was a total failure, with the exception of the symptom reports. People's perceptions of symptoms were easily influenced by our manipulations, even though their actual physiological state had not changed. And so began the present inquiry. Despite the pervasiveness, importance, and sheer amount of time and money devoted to discussing and curing common physical symptoms and sensations, very little empirical work has been devoted to examining the psychological and perceptual factors related to sensory experience. Occa­ sional papers have tested a specific theory, such as cognitive dissonance, wherein physical symptoms served as an interesting dependent measure.