The Problem of Slavery as History: A Global Approach

چرا برده داری – یک شری که هزاران سال پذیرفته شده بود – ناگهان در طول قرن هجدهم به عنوان یک امر زشت و ناپسند تلقی شد که دولت های غربی به شیوه هایی که جهان مدرن را متحول کرد، علت الغا را در پیش گرفتند؟ جوزف سی. میلر این پرسش کلاسیک را با بازنگری در ماهیت برده داری تغییر می دهد و استدلال می کند که باید به طور کلی به عنوان یک فرآیند به جای یک نهاد نگریسته شود. میلر با ردیابی تاریخ جهانی برده‌داری در طول هزاران سال، کاستی‌های روایات غربی را آشکار می‌کند که برده‌داری را با ساختارها و روابط قدرت یکسان بدون توجه به مکان‌ها و زمان‌ها تعریف می‌کنند، و در عوض به این نتیجه می‌رسد که برده‌داری فرآیندی است که می‌توان آن را به‌طور کامل تنها به‌صورتی که در آن گنجانده شده است درک کرد. تغییر شرایط.

Why did slavery—an accepted evil for thousands of years—suddenly become regarded during the eighteenth century as an abomination so compelling that Western governments took up the cause of abolition in ways that transformed the modern world? Joseph C. Miller turns this classic question on its head by rethinking the very nature of slavery, arguing that it must be viewed generally as a process rather than as an institution. Tracing the global history of slaving over thousands of years, Miller reveals the shortcomings of Western narratives that define slavery by the same structures and power relations regardless of places and times, concluding instead that slaving is a process which can be understood fully only as imbedded in changing circumstances.