The Prism of the Self: Philosophical Essays in Honor of Maurice Natanson

این جلد شامل مقالات بسیار جالبی است که توسط دانشجویان و همکارانش به افتخار موریس ناتانسون نوشته شده است. این مقالات برخی از موضوعات متنوعی را که پروفسور ناتانسون در طول چهل سال تدریس و فلسفه پردازی در سنت پدیدارشناسی وجودی دنبال کرده است، بررسی می کند. از آنجایی که شامل یک مصاحبه بیوگرافی و فلسفی طولانی نیز می شود که در آن می توان به قول خودش روایتی جذاب از Lebens/au/ Natanson را یافت، نیازی به شرح جزئیات آن حرفه چندپراگماتیک در اینجا نیست. کافی است بگوییم که حتی آشنایی گذرا با این مرد و اثر نشان خواهد داد که توصیف خود ادموند هوسرل به همان اندازه در مورد مترجم برجسته او صدق می کند: «من به دنبال دستور دادن نیستم، بلکه فقط رهبری می کنم، اشاره می کنم و آنچه را می بینم توصیف می کنم. هیچ حق دیگری جز صحبت کردن بر اساس بهترین نورهای من، عمدتاً در برابر خودم، اما به همان شیوه، در برابر دیگران، به عنوان کسی که سرنوشت یک وجود فلسفی را با جدیت تمام زندگی کرده است، مدعی نیست. تنوع مشارکت‌ها در این مجلد گواهی می‌دهد، چنین جدیتی شامل چیزی غیر از آن دیدگاه فنی محدود است که برای آن یک موضوع فلسفی‌تر است و کمتر به چیز دیگری ربط دارد. در صفحات ناتانسون - که از تدریس و گفتگوی او چیزی نگویم - هیچ آدم کاهی وجود ندارد جز انسان های زنده و نفس گیر. با hirn شاخک های فلسفه همه جا حاضر هستند.

This volume contains sOOeen essays written by his students and colleagues in honor of Maurice Natanson. The essays explore some of the diverse themes Professor Natanson has pursued through forty years of teaching and philosophizing in the tradition of existential phenomenology. Because it also includes a lengthy biographical and philosophical interview where one can find an absorbing account of Natanson's Lebens/au/in his own words, there is no need to detail that polypragmatic career here. Suffice to say that even passing acquaintance with the man and the work will reveal that Edmund Husserl's self-description holds equally of his distinguished interpreter: "I seek not to instruct but only to lead, to point out and describe what I see. I claim no other right than that of speaking according to my best lights, principally before myself but in the same manner also before others, as one who has lived in all its seriousness the fate of a philosophical existence. "l For Natanson, as the diversity of the contributions to this volume attest, such seriousness involves something other than that narrow technical vision for which a topic is the more philosophical the less it has to do with anything else. In Natanson's pages-to say nothing of his teaching and conversation-there are no men of straw but living, breathing human beings; with hirn philosophy's tentacles are ubiquitous.