The Price of Experience: Writings on Living with Cancer

\"کتاب با شیوایی نوشته شده، پرشور، غمگین، شادی‌بخش، و مهم‌تر از همه از لحاظ سیاسی درگیر است، این کتاب یک پیشگویی است... خواندن اجباری برای همه کارکنان بهداشتی، محققان بهداشت عمومی و در واقع، عموم مردم است." - Mohan رائو، استاد پزشکی عمومی

مایک مارکوزی، نویسنده و فعال سیاسی، در تابستان 2007 به بیماری مولتیپل میلوم، نوعی سرطان خون مبتلا شد. اما او سپس متوجه شد که انجام این کار تداوم ارزشمندی در زندگی او به عنوان یک نویسنده قبل از ابتلا به این بیماری و راهی برای دستیابی به دنیای گسترده‌تری را فراهم می‌کند که این بیماری از نظر فیزیکی کمتر در دسترس قرار می‌گیرد. نوشتن به او این امکان را داد که به آنچه که او می‌دید به‌عنوان انواعی از افسانه‌های موذیانه‌ای که سرطان را احاطه کرده است، صحبت کند، که اغلب به این ایده فردگرایانه مرتبط است که فرد مبتلا باید در مبارزه با این بیماری شجاع باشد، با نتیجه اجتناب‌ناپذیری که کسانی که تسلیم می‌شوند، تا حدودی به همراه دارند. بر عهده خودشان است.

و بنابراین مارکسی شروع به نوشتن در مورد بیماری خود می کند. نه فقط علائم و احساسات خود او، بلکه پاسخ دوستان به اخباری مبنی بر اینکه او بیمار است و روشی که اینها نشان دهنده نگرش های اجتماعی گسترده تر نسبت به بیمار است. او مبارزات سیاسی رخ داده در سنت بارتولومئوس، بیمارستان لندن که از او مراقبت می کند، و بحران در سرویس بهداشت ملی بریتانیا (NHS) به طور کلی، در زمان کاهش هزینه های وحشتناک را توصیف می کند. بیگ فارما، که داروهایش مارکوسی را زنده نگه می‌دارد، اما با قیمت‌هایی که قدرت و طمع یک باج‌گیر بی‌رحم را منعکس می‌کند، به NHS فروخته می‌شود، موضوع مورد بررسی دقیق ویژه‌ای است.

مشاهدات مربوط به سرطان در این صفحات هرگز پیش پا افتاده یا احساساتی نیستند. آنها حاد، متحرک، پرشور و سیاسی هستند. و حقایق مشترک مهم و مشترک، چه شخصی و چه اجتماعی، را در مورد بیماری که از هر سه نفر در طول زندگی یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، بیان می کنند.

"Eloquently written, passionate, sad, joyous, and above all politically engaged, the book is an epiphany... compulsory reading for all health workers, public health researchers and, indeed, the general public." -Mohan Rao, professor of public medicine

Writer and political activist Mike Marqusee was diagnosed with multiple myeloma, a type of blood cancer, in the summer of 2007. At first, disinclined to share his misery with others, he was reluctant to write about his illness. But he then came to realize that doing so provided a precious continuity with his life as a writer before contracting the disease, and a way of reaching out to a wider world that the illness made physically less accessible. Writing allowed him to address what he saw as a variety of insidious platitudes that surround cancer, often connected to the individualistic idea that the sufferer must be brave in battling the disease, with the inevitable corollary that those who succumb have, in some measure, brought it on themselves.

And so Marqusee begins to write about his illness. Not just his own symptoms and feelings, but the responses of friends to the news that he is ill and the way these reflect broader social attitudes towards the sick. He describes the political struggles occurring in St Bartholomew's, the London hospital that cares for him, and the crisis in Britain's National Health Service (NHS) more generally, at a time of harrowing cutbacks. Big Pharma, whose drugs keep Marqusee alive but are sold to the NHS at prices reflecting the power and greed of a ruthless extortionist, is the subject for particularly astringent scrutiny.

The observations about cancer in these pages are never trite or sentimental. They are acute, moving, impassioned and political. And they convey important, shared truths, both personal and social, about an illness that will affect one in three people in the course of their lives.