دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David A. Michelson
سری: Oxford Early Christian Studies
ISBN (شابک) : 0198722966, 9780198722960
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 272
[273]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Practical Christology of Philoxenos of Mabbug به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مسیح شناسی عملی فیلوکسنوس مابوگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
فیلوکسنوس مابوگ (حدود 440-523) متکلم و مجادله دان متاخر دوران باستان بود که بزرگترین مجموعه ادبی باقی مانده به زبان سریانی را تولید کرد. او به عنوان مخالف سریانی برجسته شورای کلسدون (451) و مسیح شناسی دو ماهیت آن شهرت یافت. در عملی مسیح شناسی فیلوکسنوس مابوگ، دیوید آ. مایکلسون تفسیر جدیدی از مسیح شناسی تک ماهیت فیلوکسنوس را با تفسیر مناقشات اعتقادی پس از کلسدونی از طریق تحلیلی جامع ارائه می دهد. از زندگی و آثار فیلوکسنوس. کاوش مایکلسون در کل پیکره فیلوکسنی، دیدگاهی میافیزیستی را در مورد مناقشات مسیحی نشان می دهد که در آن درگیری فکری اساساً بر سر تعریف دکترین نبود. فیلوکسنوس بهعنوان اسقف شهری، حامی عهد جدید تجدیدنظر شده و الهیدان رهبانی، اساساً به مسائل مربوط به پراکسیس مسیحی و جستوجوی زاهدانه معرفت الهی توجه داشت. این کتاب نشان میدهد که چگونه او با مسیحشناسی کلسدونی مخالفت میکرد، زیرا متقاعد شده بود که روش کلامی «فکری» آن با تعقیب عرفانی معرفت الهی از طریق اعمال مذهبی و زاهدانه دشمنی دارد. درگیری جدلی فیلوکسنوس بر اساس معرفت شناسی الهیاتی بود که او از متکلمان اواخر دوران نیقیه از جمله افرم، کاپادوکیان و اواگریوس اقتباس کرده بود. فیلوکسنوس استدلال می کرد که معرفت الهی نباید از طریق درک انسانی یا تحقیق اعتقادی به دست آید. در عوض، معرفت واقعی الهی از طریق تمرین، به ویژه تفکر، خواندن کتاب مقدس، شرکت در اسرار مذهبی، و انضباط زاهدانه به دست آمد. مایکلسون هر یک از این اعمال را به نوبه خود برای نشان دادن اینکه چگونه فیلوکسنوس مخالفت با کلسدون را به عنوان بخشی از یک چشم انداز بزرگتر از مبارزه زاهدانه و معنوی، زمینه سازی می کند. به طور خلاصه، برای فیلوکسنوس تضاد عقیدتی مجدد بر سر مسیح شناسی در درجه اول یک موضوع عملی بود.
Philoxenos of Mabbug (c. 440-523) was a prolific late-antique theologian and polemicist who produced the largest literary corpus to have survived in Syriac. He earned a reputation as the leading Syriac opponent of the Council of Chalcedon (451) and its two-nature Christology. In The Practical Christology of Philoxenos of Mabbug, David A. Michelson offers a new interpretation of Philoxenos' one-nature Christology by interpreting the post-Chalcedonian doctrinal disputes through a holistic analysis of Philoxenos' life and works. Michelson's exploration of the entire Philoxenian corpus reveals a miaphysite perspective on the Christological controversies in which the intellectual clash was not primarily over defining doctrine. As a metropolitan bishop, sponsor of a revised New Testament, and monastic theologian, Philoxenos was principally concerned with matters of Christian praxis and the ascetic pursuit of divine knowledge. This book shows how he opposed Chalcedonian Christology because he was convinced its 'intellectual' theological method was inimical to the mystical pursuit of divine knowledge through liturgical and ascetic practice. Philoxenos' polemical engagement drew upon a theological epistemology that he had adapted from late-Nicene theologians including Ephrem, the Cappadocians, and Evagrius. Philoxenos argued that divine knowledge was not to be achieved through human understanding or doctrinal inquiry. Instead, true divine knowledge was attained through practice, specifically contemplation, reading of scripture, participation in the liturgical mysteries, and ascetic discipline. Michelson considers each of these practices in turn to show how Philoxenos contextualized opposition to Chalcedon as part of a larger vision of ascetic and spiritual struggle. In short, for Philoxenos the doctrinally recondite conflict over Christology was foremost a practical matter.