The Power of Philosophy: Thought and Redemption

این کتاب امکان پراکسیس فلسفی را با بافتن یک رشته هستی‌شناختی از طریق چهار متفکر اصلی بررسی می‌کند: هایدگر، شلینگ، گوته و هراکلیتوس. استدلال می‌کند که نوع خاصی از قدرت رستگاری در انتظار درک ساختاری اندیشه است که فراتر از شکل‌گیری‌های معنایی مانند مفاهیم و نظام‌های ایده‌آل است. نویسنده ادعا می کند که «قدرت» ماهیت منفی، فراشخصی دارد و مستقیماً از درک تفکر به عنوان یک نبض ساختاری ناشی می شود. این کتاب در زمان به عقب سفر می کند و به طور متوالی با نقد هایدگر از تفکر محاسبه گر، رابطه ذهن/طبیعت شلینگ، تجربه گرایی ظریف گوته، و حکمت کلامی هراکلیتوس در جستجوی قدرت رستگاری که در خودشناسی اندیشه نهفته است، مواجه می شود. این قدرت هستی شناختی است و تاریخی یا تکوینی نیست. در همه زمان ها و تمام نقاط تاریخ یکسان است. نویسنده از این پراکسیس به عنوان «دو زبانه بودن فلسفی» یاد می کند.

This book explores the possibility of philosophical praxis by weaving an ontological thread through four principal thinkers: Heidegger, Schelling, Goethe, and Heraclitus. It argues that a special kind of redemptive power awaits the structural understanding of thought that is beyond semantic formations such as concepts and ideational systems. The author claims that the “power” is negative in nature, trans-personal, and derived directly from the understanding of thought as a structural pulse. The book travels backwards in time, encountering successively Heidegger’s critique of calculative thinking, Schelling’s Mind/Nature relation, Goethe’s Delicate Empiricism, and the aphoristic wisdom of Heraclitus in search of a redemptive power that lies in the self-knowledge of thought. This power is ontological and not historical or developmental; it is the same at all times and all points of history. The author refers to the praxis as “philosophical bilingualism.”