دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست ویرایش: نویسندگان: Stephanie J. Smith سری: ISBN (شابک) : 1469635682, 9781469635682 ناشر: The University of North Carolina Press سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 0 زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 10 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Power and Politics of Art in Postrevolutionary Mexico به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قدرت و سیاست هنر در مکزیک پس از انقلاب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
استفانی جی. اسمیت، سیاست و هنر مکزیک را در کنار هم قرار می دهد و روابط آشفته بین هنرمندان رادیکال و دولت مکزیک پس از انقلاب را شرح می دهد. انقلاب فضا را برای ایدههای سیاسی جدید باز کرد، اما در اواخر دهه 1920 بسیاری از مقامات دولتی استدلال کردند که تحکیم ملت مستلزم اقدامات قهری علیه مخالفان است. در حالی که هنرمندان و روشنفکران، که برخی از آنها کمونیست بودند، به دنبال بیان آزادانه در موضوعات هنری و سیاسی بودند، اسمیت نشان میدهد که چگونه همزمان هنر ظریف مذاکره با دولت استبدادی فزاینده را آموختند تا از نفوذ و حمایت مالی مطمئن شوند. اما، اسمیت نشان میدهد که دولت نیز دلیلی برای پذیرش هنرمندان داشت، و وابستگی متقابل شگفتانگیز و فراری بین هنرمندان و سیاستمداران ایجاد شد. سیاستمداران با مشارکت هنرمندان مشهوری مانند فریدا کالو، دیگو ریورا، و دیوید آلفارو سیکیروس، و همچنین برخی افراد کمتر شناخته شده از جمله تینا مودوتی، لئوپولدو مندز و آرورا ریس، تصاویر بصری ملی گرایانه هنرمندان را به عنوان سلاح در اختیار گرفتند. جنگ تبلیغاتی ملی مذاکرات و مشارکت پرمخاطره بین این دو اردوگاه انجام شد، زیرا آنها بر سر تولید مفاهیم و بازنمایی های پذیرفته شده عمومی از میراث انقلاب - و معنای واقعی مکزیکی بودن آن به مبارزه می پرداختند.
Stephanie J. Smith brings Mexican politics and art together, chronicling the turbulent relations between radical artists and the postrevolutionary Mexican state. The revolution opened space for new political ideas, but by the late 1920s many government officials argued that consolidating the nation required coercive measures toward dissenters. While artists and intellectuals, some of them professed Communists, sought free expression in matters both artistic and political, Smith reveals how they simultaneously learned the fine art of negotiation with the increasingly authoritarian government in order to secure clout and financial patronage. But the government, Smith shows, also had reason to accommodate artists, and a surprising and volatile interdependence grew between the artists and the politicians. Involving well-known artists such as Frida Kahlo, Diego Rivera, and David Alfaro Siqueiros, as well as some less well known, including Tina Modotti, Leopoldo Mendez, and Aurora Reyes, politicians began to appropriate the artists' nationalistic visual images as weapons in a national propaganda war. High-stakes negotiating and co-opting took place between the two camps as they sparred over the production of generally accepted notions and representations of the revolution's legacy-and what it meant to be authentically Mexican.