دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nicholas Eberstadt
سری:
ISBN (شابک) : 0844742465, 9780844742465
ناشر:
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 196
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Poverty of the Poverty Rate: Measure and Mismeasure of Material Deprivation in Modern America به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فقر میزان فقر: اندازه گیری و سوء استفاده از محرومیت مادی در آمریکای مدرن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از زمان آغاز به کار آن در سال 1965، نرخ رسمی فقر آمریکا (OPR) تنها مهم ترین آمار مورد استفاده سیاست گذاران و شهروندان نگران برای ارزیابی موفقیت یا شکست در مبارزه مداوم کشور علیه نیازهای مادی بوده است. اما در یک بررسی انتقادی جدید از این معیار که به طور گسترده دنبال میشود، نیکلاس ابرشتات ادعا میکند که OPR در واقع یک «قطبنما شکسته» است - یک شاخص معیوب که اعداد گمراهکننده فزایندهای درباره فقر در ایالات متحده ایجاد میکند. OPR در ابتدا برای ردیابی سطح مطلق فقر در طول زمان با مقایسه درآمد گزارش شده قبل از مالیات یک خانواده با آستانه فقر مربوطه در نظر گرفته شده بود. اما در سه دهه گذشته، OPR روندهایی را گزارش کرده است که به شدت با سایر شاخص های آماری محرومیت مادی ناسازگار است. دلیل این اختلاف عجیب چیست؟ Eberstadt پیشنهاد میکند که جدیترین مشکل OPR این فرض ضمنی آن است که خانوادههای فقیر بیشتر از درآمد سالانه گزارششدهشان خرج نمیکنند. در دهههای پس از رونمایی OPR، اختلاف بین درآمد و مخارج گزارششده به تدریج افزایش یافته است و درآمد را به یک پیشبینیکننده کمتر قابل اعتماد برای الگوهای مصرف و در نتیجه استانداردهای زندگی برای خانوادههای فقیرتر آمریکایی تبدیل کرده است. ابرشتات در کتاب «فقر نرخ فقر» ادعا میکند که نقایص نرخ فعلی فقر نه تنها شدید، بلکه غیرقابل جبران است. معیارهای مبتنی بر درآمد نمی توانند تصویر وفاداری از الگوهای مصرف یا رفاه مادی در ایالات متحده ارائه دهند. اگرچه OPR به سیاست ضد فقر تبدیل شده است، اما این «معیار غیرقابل اعتماد» باید کنار گذاشته شود و با معیارهای دقیق تر محرومیت جایگزین شود.
Since its inception in 1965, America's official poverty rate (OPR) has been the single most important statistic used by policymakers and concerned citizens to evaluate success or failure in the nation's ongoing struggle against material need. But in a critical new examination of this widely followed measure, Nicholas Eberstadt charges that the OPR is, in reality, 'a broken compass'_a flawed index generating increasingly misleading numbers about poverty in the United States. The OPR was originally intended to track an absolute level of poverty over time by comparing a family's reported pretax income against a corresponding poverty threshold. But for the past three decades, the OPR has reported trends that are jarringly inconsistent with other statistical indicators of material deprivation. What is the reason for this curious discrepancy? Eberstadt suggests that the OPR's most serious problem is its implicit assumption that poor families will spend no more than their reported annual incomes_in other words, that their income levels are an accurate proxy for their consumption levels. In the decades since the OPR was unveiled, the disparity between reported income and expenditures has progressively widened, making income an ever less reliable predictor of consumption patterns_and, consequently, living standards_for America's poorer families. In The Poverty of 'The Poverty Rate,' Eberstadt contends that the defects of the current poverty rate are not only severe but irremediable. Income-based measures cannot offer a faithful portrait of consumption patterns or material well-being in the United States. Central though the OPR has become to antipoverty policy, this 'untrustworthy yardstick' should be discarded and replaced by more accurate measures of deprivation.