The Potlatch Papers: A Colonial Case History

که به‌طور متفاوتی به عنوان مبادله هدایا، تخریب اموال، سیستم بانکداری و مبارزه برای کسب اعتبار توصیف می‌شود، potlatch یکی از مفاهیم پایه‌گذار انسان‌شناسی است. برخی از محققان حتی ادعا می‌کنند که ردپایی از گلوله را در تمام اقتصادهای جهان کشف کرده‌اند.

اما، همانطور که کریستوفر براکن در این کار با استدلال زیبا نشان می‌دهد، قلاب در واقع توسط قانون کانادا در قرن نوزدهم اختراع شده است. که به دنبال تخریب آن بود. این قانون علاوه بر اینکه به جهان پتلاچ اختصاصی خود را می دهد، مجموعه ای تصادفی از «کاغذهای کاغذی» را نیز از دهه 1860 تا 1930 ایجاد کرد. براکن به دقت این اسناد را تحلیل می‌کند - برخی متعارف، مانند قوم‌نگاری‌های فرانتس بواس، برخی دیگر منتشر نشده و کمتر شناخته شده‌اند - تا گفتمان استعماری را در عمل ساختن داستان‌هایی درباره ملت‌های اول خاص و سپس به کار بردن آن افسانه‌ها علیه آن‌ها جلب کند. به جای ارجاع به اشیایی که از قبل وجود دارند، \"کاغذهای potlatch\" در عوض به خودشان چیزی برای ارجاع دادند. آینه ای که در آن نه \"هندی\" بلکه \"اروپایی\" را مشاهده کنیم.

Variously described as an exchange of gifts, a destruction of property, a system of banking, and a struggle for prestige, the potlatch is one of the founding concepts of anthropology. Some researchers even claim to have discovered traces of the potlatch in all the economies of the world.

However, as Christopher Bracken shows in this elegantly argued work, the potlatch was in fact invented by the nineteenth-century Canadian law that sought to destroy it. In addition to giving the world its own potlatch, the law also generated a random collection of "potlatch papers" dating from the 1860s to the 1930s. Bracken meticulously analyzes these documents--some canonical, like Franz Boas's ethnographies, others unpublished and little known--to catch a colonialist discourse in the act of constructing fictions about certain First Nations and then deploying those fictions against them. Rather than referring to objects that already exist, the "potlatch papers" instead gave themselves something to refer to; a mirror in which to observe not "the Indian," but "the European."