دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبی ویرایش: نویسندگان: Oliver Lovesey سری: ISBN (شابک) : 1409409007, 9781409409007 ناشر: Routledge سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 245 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Postcolonial Intellectual: Ngũgĩ wa Thiong’o in Context به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روشنفکر پسااستعماری: Ngũgĩ wa Thiong'o در زمینه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
الیور لاوسی با پرداختن به بعد نادیده گرفته شده در مطالعات پسااستعماری، شخصیت روشنفکر پسااستعماری را که بارها توسط ترویکای افسانه ای سعید، اسپیواک و بابا و اعضای دیاسپورای پان آفریقایی مانند کابرال، فانون و جیمز برانگیخته شده است، بررسی می کند. تمرکز اصلی لاوسی Ngũgĩ wa wa Thiong'o، یکی از بزرگترین نویسندگان آفریقای پس از استقلال است. Ngũgĩ همچنان یک آژیتاتور و مبتکر فرهنگی پر جنب و جوش است که برخلاف بسیاری از روشنفکران عمومی دیگر، مستقیماً در نوسازی فرهنگی مردمی شرکت کرده است، تحمل زندان و تبعید را به عنوان نتیجه مشارکت خود در کنش سیاسی انجام داده است. مطالعه جامع لاوسی بر روی نوشتههای منثور غیرداستانی نگگی، از جمله روزنامهنگاری اولیه که عمدتاً نادیده گرفته شده بود و جدیدترین کار زندگینامهای و نظریاش، متمرکز است. او نقدی پسااستعماری ارائه میکند که موقعیت پیچیده انگگژ را بهعنوان یک سخنگوی مجازی برای وجدان ستمدیده و جهانی که اکنون از موقعیتی ممتاز صحبت میکند، تأیید میکند. لاوسی نشان میدهد که نوشتههای نگوگی در حدود پنج دهه، همزمان با تحولات عظیمی در ایدئولوژی او و تغییر تمرکز او از هولوکاست آفریقا به رنسانس آفریقا، ثبات ظاهری متناقضی را در نگرانیهایشان نشان میدهد. لاوسی استدلال میکند که دیدگاه نگگگی نسبت به روشنفکر از یک موضع بیگانهشده و تقریباً نواستعماری به موضعی تغییر کرده است که به او اجازه میدهد تا فعالیت روشنفکری و بازگشت به مدل روشنفکر بومی شفاهی را جشن بگیرد، حتی در حالی که او روشنفکران جهانی دیگر را به چالش میکشد. لاوسی با ردیابی توسعه این مفهوم از روشنفکر پسااستعماری، موضع برحق Ngũgĩ را به عنوان یک نظریه پرداز عمده پسااستعماری که به ایجاد مطالعات پسااستعماری کمک کرد، استدلال می کند.
Addressing a neglected dimension in postcolonial scholarship, Oliver Lovesey examines the figure of the postcolonial intellectual as repeatedly evoked by the fabled troika of Said, Spivak, and Bhabha and by members of the pan-African diaspora such as Cabral, Fanon, and James. Lovesey’s primary focus is Ngũgĩ wa wa Thiong’o, one of the greatest writers of post-independence Africa. Ngũgĩ continues to be a vibrant cultural agitator and innovator who, in contrast to many other public intellectuals, has participated directly in grassroots cultural renewal, enduring imprisonment and exile as a consequence of his engagement in political action. Lovesey’s comprehensive study concentrates on Ngũgĩ’s non-fictional prose writings, including his largely overlooked early journalism and his most recent autobiographical and theoretical work. He offers a postcolonial critique that acknowledges Ngũgĩ’s complex position as a virtual spokesperson for the oppressed and global conscience who now speaks from a location of privilege. Ngũgĩ’s writings, Lovesey shows, display a seemingly paradoxical consistency in their concerns over nearly five decades at the same time that there have been enormous transformations in his ideology and a shift in his focus from Africa’s holocaust to Africa’s renaissance. Lovesey argues that Ngũgĩ’s view of the intellectual has shifted from an alienated, nearly neocolonial stance to a position that allows him to celebrate intellectual activism and a return to the model of the oral vernacular intellectual even as he challenges other global intellectuals. Tracing the development of this notion of the postcolonial intellectual, Lovesey argues for Ngũgĩ’s rightful position as a major postcolonial theorist who helped establish postcolonial studies.