The Polymerase Chain Reaction

جیمز دی واتسون هنگامی که در اواخر مارس سال 1953، فرانسیس کریک و من برای نوشتن اولین مقاله طبیعت که ساختار مارپیچ دوگانه مولکول DNA را توصیف می کرد، آمدیم، فرانسیس می خواست بحثی طولانی در مورد پیامدهای ژنتیکی یک مولکولی که ساختار آن را از حداقل داده‌های تجربی و استدلال‌های نظری مبتنی بر اصول فیزیکی مشخص کرده بودیم. اما با توجه به اینکه ما هنوز شواهد دقیقی از کالج کینگ را ندیده بودیم، احساس کردم که این ممکن است سرنوشت وسوسه انگیزی باشد. با این وجود، ما به سازش رسیدیم و تصمیم گرفتیم جمله ای را اضافه کنیم که به اهمیت بیولوژیکی ویژگی کلیدی مولکول - جفت شدن مکمل پایه ها - اشاره می کند. فرانسیس نوشت: «از توجه ما دور نمانده است،» فرانسیس نوشت، «این جفت خاص که ما فرض کرده ایم بلافاصله مکانیسم احتمالی کپی برداری برای ماده ژنتیکی را نشان می دهد.» در ماه می، زمانی که ما مشغول نوشتن دومین مقاله نیچر بودیم، من اطمینان بیشتری داشت که ساختار پیشنهادی حداقل تا حد قابل توجهی صحیح است، به طوری که این مقاله دوم شامل بحثی در مورد خود تکراری مولکولی با استفاده از قالب ها یا قالب ها است. ما اشاره کردیم که در نتیجه جفت شدن بازها، یک مولکول DNA دارای دو زنجیره است که مکمل یکدیگر هستند. سپس هر زنجیره می تواند \"... به عنوان الگویی برای تشکیل یک زنجیره همراه جدید روی خودش عمل کند، به طوری که در نهایت ما دو جفت زنجیره خواهیم داشت، جایی که قبلا فقط یکی را داشتیم\" و علاوه بر این، \" . ..

James D. Watson When, in late March of 1953, Francis Crick and I came to write the first Nature paper describing the double helical structure of the DNA molecule, Francis had wanted to include a lengthy discussion of the genetic implications of a molecule whose struc­ ture we had divined from a minimum of experimental data and on theoretical argu­ ments based on physical principles. But I felt that this might be tempting fate, given that we had not yet seen the detailed evidence from King's College. Nevertheless, we reached a compromise and decided to include a sentence that pointed to the biological significance of the molecule's key feature-the complementary pairing of the bases. "It has not escaped our notice," Francis wrote, "that the specific pairing that we have postulated immediately suggests a possible copying mechanism for the genetic material." By May, when we were writing the second Nature paper, I was more confident that the proposed structure was at the very least substantially correct, so that this second paper contains a discussion of molecular self-duplication using templates or molds. We pointed out that, as a consequence of base pairing, a DNA molecule has two chains that are complementary to each other. Each chain could then act ". . . as a template for the formation on itself of a new companion chain, so that eventually we shall have two pairs of chains, where we only had one before" and, moreover, " ...