دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Amy Allen
سری:
ISBN (شابک) : 0231136226, 9780231136228
ناشر: Columbia University Press
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 122
زبان: English
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The politics of our selves: power, autonomy, and gender in contemporary critical theory به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سیاست خود ما: قدرت، خودمختاری و جنسیت در نظریه انتقادی معاصر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
برخی از نظریهپردازان انتقادی، خود را بهعنوان روابط قدرت میدانند، در حالی که برخی دیگر بر ظرفیتهای خودمختار خود برای تأمل انتقادی و تغییر عمدی خود پافشاری میکنند. تا به حال، اغلب تصور می شد که این دو درک از خود ناسازگار هستند. امی آلن در کتاب جسورانه جدید خود استدلال می کند که ظرفیت خودمختاری ریشه در روابط قدرتی دارد که خود را تشکیل می دهد. چارچوب نظری آلن هر دو جنبه از آنچه را که او به تبعیت از فوکو «سیاست خودمان» میخواند را روشن میکند. این چارچوب قدرت را با تمام عمق و پیچیدگیاش، از جمله پدیده پیچیده انقیاد، بدون دستکشیدن از ایدهآل خودمختاری، تحلیل میکند. آلن با تکیه بر خوانشهای اصلی و انتقادی گروه گوناگونی از نظریهپردازان، از جمله میشل فوکو، یورگن هابرماس، جودیت باتلر، و سیلا بنهابیب، نشان میدهد که چگونه میتوان خود را هم توسط قدرت تشکیل داد و هم قادر به خودسازی مستقل. استدلال او سهم مهم و حیاتی در تئوری فمینیستی و نظریه اجتماعی انتقادی است، که هر دو مدتها با رابطه بین قدرت و عاملیت دست و پنجه نرم میکنند. آلن استدلال میکند که اگر قرار است نظریه انتقادی واقعاً انتقادی باشد، باید به آن توجه بیشتری شود. به پدیده انقیاد، و باید از طریق چالش هایی که مفهوم انقیاد برای برداشت انتقادی-نظری از خودمختاری ایجاد می کند، بیندیشد. به طور خاص، آلن به تفصیل بحث می کند که چگونه آرمان های هنجاری نظریه انتقادی هابرماسی باید در پرتو روایت فوکو و باتلر از انقیاد بازنویسی شود. این کتاب هم در تلاش برای اندیشیدن به قدرت و خودمختاری همزمان و هم در تلاش برای آوردن کار فوکو و هابرماس به گفت و گوی سازنده بدیع است. (5/17/08)
Some critical theorists understand the self as constituted by power relations, while others insist upon the self's autonomous capacities for critical reflection and deliberate self-transformation. Up to now, it has all too often been assumed that these two understandings of the self are incompatible. In her bold new book, Amy Allen argues that the capacity for autonomy is rooted in the very power relations that constitute the self. Allen's theoretical framework illuminates both aspects of what she calls, following Foucault, the "politics of our selves." It analyzes power in all its depth and complexity, including the complicated phenomenon of subjection, without giving up on the ideal of autonomy. Drawing on original and critical readings of a diverse group of theorists, including Michel Foucault, Jurgen Habermas, Judith Butler, and Seyla Benhabib, Allen shows how the self can be both constituted by power and capable of an autonomous self-constitution. Her argument is a significant and vital contribution to feminist theory and to critical social theory, both of which have long grappled with the relationship between power and agency.If critical theory is to be truly critical, Allen argues, it will have to pay greater attention to the phenomenon of subjection, and will have to think through the challenges that the notion of subjection poses for the critical-theoretical conception of autonomy. In particular, Allen discusses in detail how the normative aspirations of Habermasian critical theory need to be recast in light of Foucault's and Butler's account of subjection. This book is original both in its attempt to think of power and autonomy simultaneously and in its effort to bring the work of Foucault and Habermas into a productive dialogue. (5/17/08)