The Politics of Labor Reform in Latin America: Between Flexibility and Rights

در طول دهه 1990، دولت‌ها، کارفرمایان و آژانس‌های بین‌المللی برای انعطاف‌پذیری بیشتر در مقررات کار در بسیاری از آمریکای لاتین فشار آوردند. در این مطالعه تطبیقی ​​از شش کشور آمریکای لاتین، ماریا لورنا کوک نشان می‌دهد که چرا این فشارهای رایج برای انعطاف‌پذیری منجر به نتایج متنوع اصلاحات کار شد. بررسی او از نقش کار سازمان‌یافته در شکل‌دهی اصلاحات، شرایطی را نشان می‌دهد که تحت آن کارگران همچنان می‌توانند علیرغم کاهش قدرت کلی قدرت را در دست بگیرند.

کوک از مطالعات موردی تاریخی و مقایسه‌های زوجی برای تجزیه و تحلیل پویایی‌های سیاسی که منجر به آن شد، استفاده می‌کند. اصلاحات کار در آرژانتین و برزیل، تغییرات گسترده در شیلی و پرو، و عدم اصلاحات در مکزیک و بولیوی به سطح متوسط ​​اصلاحات کار در آرژانتین و برزیل. کتاب او مجموعه‌ای از عوامل را شناسایی می‌کند - استراتژی‌های جنبش کارگری، دموکراسی‌سازی و گشایش اقتصادی، فشارهای بین‌المللی، چارچوب‌های قانونی و میراث سیاسی - که تعیین می‌کنند آیا اصلاحات کارگری بیشتر بر انعطاف‌پذیری یا حقوق تاکید دارند.

During the 1990s, governments, employers, and international agencies pressed for greater flexibility in labor regulations throughout much of Latin America. In this comparative study of six Latin American countries, Maria Lorena Cook shows why these common pressures for flexibility led to varied labor reform outcomes. Her examination of the role of organized labor in shaping reform highlights the conditions under which labor can still wield power despite a decline in overall strength.

Cook employs historical case studies and paired comparisons to analyze the political dynamics that led to moderate levels of labor reform in Argentina and Brazil, extensive change in Chile and Peru, and no reform in Mexico and Bolivia. Her book identifies the array of factors—labor movement strategies, democratization and economic opening, international pressures, legal frameworks, and political legacies—that determine whether labor reforms are more likely to stress flexibility or rights.