The politics of disgust : the public identity of the welfare queen

برنده جایزه بهترین کتاب اول از انجمن علوم سیاسی آمریکا در بخش سازمان یافته نژاد، قومیت و سیاست در سال 2006

برنده جایزه W.E.B در سال 2006. جایزه کتاب DuBois از کنفرانس ملی دانشمندان علوم سیاسی سیاه پوست

آنج ماری هنکاک استدلال می کند که باورهای دیرینه در مورد مادران فقیر آمریکایی آفریقایی تبار پایه و اساس بحث اصلاحات رفاهی در سال 1996 بود که به طور موثر به رفاه پایان داد. با بررسی هویت عمومی ملکه به اصطلاح رفاه و نقش آن در جلوگیری از مشورت دموکراتیک، سیاست انزجار نشان می‌دهد که چگونه کلیشه‌ها و ادراک نادرست با انگیزه سیاسی در مورد نژاد، طبقه و جنسیت به طور مؤثری بوده است. برای برانگیختن سیاست انزجار استفاده می شود.

نقش مداوم سیاست انزجار در سیاست رفاهی در اینجا با استفاده از تحلیل محتوای رسانه های خبری، بحث های کنگره 1996، شواهد تاریخی و مصاحبه با رفاه آشکار می شود. خود گیرندگان تحلیل دقیق هنکاک هم قانع‌کننده و هم نگران‌کننده است، که محدودیت‌های بزرگ دموکراسی امروزی را در تضمین نه تنها نتایج سیاست‌های منصفانه و عادلانه، بلکه حتی یک شانس عادلانه برای شهروندان به حاشیه رانده شده برای مشارکت در فرآیند را نشان می‌دهد.

Winner of the 2006 Race, Ethnicity, and Politics Organized Section Best First Book Award from the American Political Science Association

Winner of the 2006 W.E.B. DuBois Book Award from the National Conference of Black Political Scientists

Ange-Marie Hancock argues that longstanding beliefs about poor African American mothers were the foundation for the contentious 1996 welfare reform debate that effectively "ended welfare as we know it." By examining the public identity of the so-called welfare queen and its role in hindering democratic deliberation, The Politics of Disgust shows how stereotypes and politically motivated misperceptions about race, class and gender were effectively used to instigate a politics of disgust.

The ongoing role of the politics of disgust in welfare policy is revealed here by using content analyses of the news media, the 1996 congressional floor debates, historical evidence and interviews with welfare recipients themselves. Hancock's incisive analysis is both compelling and disturbing, suggesting the great limits of today's democracy in guaranteeing not just fair and equitable policy outcomes, but even a fair chance for marginalized citizens to participate in the process.