The Politics of Cultural Capital: China’s Quest for a Nobel Prize in Literature

در دهه 1980، سیاستمداران، نویسندگان و دانشگاهیان چین شروع به طرح یک سوال فوری کردند: چرا یک نویسنده چینی هرگز جایزه نوبل ادبیات را دریافت نکرده است؟ اضطراب نوبل که به سطح موضوع سیاست رسمی و مجموعه ملی ارتقا یافت، مقالات، کنفرانس ها و هیئت های رسمی به سوئد را تولید کرد. برنده شدن نویسنده تبعیدی گائو شینگجیان در سال 2000 نتوانست به طور رضایت بخشی به این موضوع پایان دهد و بحث و جدل پیرامون انتخاب کمیته نوبل همچنان ادامه دارد.

مطالعه جامع جولیا لاول در مورد وسواس چین قرن بیستم را در بر می گیرد و مستقیماً به موضوعات کلیدی فرهنگ مدرن چینی می پردازد: هویت ملی، موقعیت بین المللی، و رابطه بین روشنفکران و سیاست. مشغله فکری با جایزه ادبی نوبل بیانگر تنش های ذاتی در حرکت چین به سمت فرهنگ جهانی پس از فروپاشی جهان بینی کنفوسیوس در آغاز قرن بیستم، و به ویژه از زمان ورود مجدد چین به اقتصاد جهانی در دوران پسا دوران مائو نگرش نسبت به جایزه همان ترکیب متناقضی از تحسین، رنجش و اضطرابی را که روشنفکران و نویسندگان مدت‌هاست نسبت به ارزش‌های غربی در تلاش برای شکل‌دهی هویت مدرن چینی احساس می‌کردند، نشان می‌دهد. به طور خلاصه، مجموعه نوبل نقاط فشار را در یک جامعه روشنفکری آشکار می کند که کاملاً از خود مطمئن نیست.

استفاده از تحقیقات اصلی گسترده، از جمله مصاحبه با نویسندگان و منتقدان برجسته چینی معاصر، سیاست سرمایه فرهنگی یک درمان جامع و به روز برای موضوعی است که به قلب تفکر و فرهنگ مدرن و معاصر چین می پردازد. خواندن این کتاب برای محققان ادبیات و فرهنگ مدرن چین، جهانی شدن، پسا استعمار، و ادبیات تطبیقی ​​و جهانی ضروری خواهد بود.

In the 1980s China’s politicians, writers, and academics began to raise an increasingly urgent question: why had a Chinese writer never won a Nobel Prize for literature? Promoted to the level of official policy issue and national complex, Nobel anxiety generated articles, conferences, and official delegations to Sweden. Exiled writer Gao Xingjian’s win in 2000 failed to satisfactorily end the matter, and the controversy surrounding the Nobel committee’s choice has continued to simmer.

Julia Lovell’s comprehensive study of China’s obsession spans the twentieth century and taps directly into the key themes of modern Chinese culture: national identity, international status, and the relationship between intellectuals and politics. The intellectual preoccupation with the Nobel literature prize expresses tensions inherent in China’s move toward a global culture after the collapse of the Confucian world-view at the start of the twentieth century, and particularly since China’s re-entry into the world economy in the post-Mao era. Attitudes toward the prize reveal the same contradictory mix of admiration, resentment, and anxiety that intellectuals and writers have long felt toward Western values as they struggled to shape a modern Chinese identity. In short, the Nobel complex reveals the pressure points in an intellectual community not entirely sure of itself.

Making use of extensive original research, including interviews with leading contemporary Chinese authors and critics, The Politics of Cultural Capital is a comprehensive, up-to-date treatment of an issue that cuts to the heart of modern and contemporary Chinese thought and culture. It will be essential reading for scholars of modern Chinese literature and culture, globalization, post-colonialism, and comparative and world literature.