The Politicization of Parenthood: Shifting private and public responsibilities in education and child rearing

در حال حاضر، خانواده ها در معرض توجه فزاینده مردم قرار دارند. علاقه تمرکز بر نقاط قوت و ضعف بالقوه آنها در تعیین میزان عملکرد کودکان در مدرسه است. در کنار چنین انتظارات توسعه محور، خانواده ها نیز به عنوان منبعی برای سرمایه انسانی در مواقع بحران های اقتصادی و انتقاد از دولت رفاه در کانون توجه قرار می گیرند. در بسیاری از کشورهای اروپایی، والدین و فرزندان در خط مقدم دولت رفاه و فعالیت های اجتماعی-آموزشی در برنامه ها و سیاست های جاری قرار دارند. فرآیندهای دگرگونی کنونی در دولت رفاه، روابط بین خانواده‌ها و دولت را به طور کلی پویاتر می‌کند و گفتمان‌های مربوط به تربیت، آموزش و خدمات مراقبت از کودک را در حوزه‌های مسئولیت عمومی و خصوصی ساختار می‌دهد. معرفی مدارس تمام روز در آلمان نیز باید در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد. این به تدریج ساختار سنتی نیم روزه مدارس آلمان را تغییر می دهد و مرزهای مسئولیت عمومی و خصوصی را در سطوح آموزش، مراقبت از کودکان و مؤسسات پرورش کودک تغییر می دهد. توجهی که به تربیت و مسئولیت آموزشی والدین در چارچوب بحث‌های جاری ملی و بین‌المللی داده می‌شود، به وضوح بر این واقعیت تأکید می‌کند که مسائل زندگی خصوصی به طور فزاینده‌ای وارد گفتمان عمومی شده و دستخوش تلاش‌هایی برای کنترل سیاسی-اجتماعی می‌شوند. این فرضیه سیاسی شدن فزاینده والدین را در دولت رفاه (پس از آن) مطرح می کند که توجه بیشتر و بیشتر را بر شرایط ساختاری اشتغال سودمند و مراقبت از کودکان و همچنین بر روابط فعلی بین جنسیت ها متمرکز می کند. این زمینه به ویژه بر زمان و رژیم‌های مراقبتی تأکید می‌کند که به‌طور قاطع رویه‌ها را در زندگی روزمره خانوادگی و استفاده از تنظیمات آموزشی تمام روز تعیین می‌کنند.

Currently, families are being subjected to increasing public attention. Interest is focussing on their potential strengths and weaknesses in determining how well children do at school. Alongside such human-development oriented expectations, families are also becoming a focus of attention as a resource for human capital in times of economic crises and criticism of the welfare state. In many European countries, parents and children are at the forefront of the welfare state and socio-educational activities in current programs and policies. The current transformation processes in the welfare state are making the relationship between families and the state more dynamic in general, and they are structuring the discourses on the childrearing, education, and child care services in the fields of both public and private responsibility. The introduction of all-day schooling in Germany also has to be viewed in this context. This is gradually changing the traditional half-day structure of German schools and shifting the borders of public and private responsibility on the levels of education, child care, and childrearing institutions. The attention given to parental childrearing and educational responsibility within the context of current national and international debates clearly underlines the fact that issues in private life are increasingly entering the public discourse and becoming subject to attempts at socio-political control. This raises the assumption of an increasing politicization of parenthood in the (post) welfare state that is focusing more and more attention on the structural conditions of gainful employment and child care as well as on the current relations between the genders. This context particularly emphasizes the time and care regimes that decisively determine the practices in daily family life and the utilization of all-day education settings.