The Political Plays of Langston Hughes

در میان تأثیرگذارترین شاعران رنسانس هارلم، لنگستون هیوز را شاید بتوان بیشتر به خاطر آورد. استفاده نوآورانه از ریتم های جاز در نوشته هایش. در حالی که اشعار و مقالات او مورد تحسین عمومی و توجه دانشمندان قرار گرفت، درام های هیوز نسبتا ناشناخته هستند. فقط پنج تا از شصت و سه نمایشنامه هیوز که به تنهایی یا به طور مشترک نوشته شده است (در سال 1963) منتشر شده است.

چهار مورد از تاثیرگذارترین و شاعرانه ترین هیوز برای اولین بار در اینجا منتشر می شوند. ، و درام های سیاسی، Scottsboro Limited، Harvest (همچنین به عنوان خون در مزارع شناخته می شود)، Angelo Herndon Jones و De Organizer. هر نمایشنامه منعکس کننده حرفه ای بودن قابل توجه هیوز به عنوان یک نمایشنامه نویس و همچنین تمایل او برای نمایش تاریخ اجتماعی تجربه آمریکایی آفریقایی تبار است، به ویژه در زمینه جنبش های کارگری دهه 1930 و تلاش آنها برای جذب کارگران آمریکایی آفریقایی تبار. خود هیوز اعضای برجسته این گروه های چپ را در زمره دوستان نزدیک و حامیان خود می شمرد. او یک گروه تئاتر با ویتاکر چمبرز تشکیل داد که باعث تحقیقات FBI در مورد هیوز و نوشته های او در دهه 1930 شد. این نمایشنامه‌ها، در حالی که به‌راحتی به‌عنوان قطعات تبلیغاتی ایده‌آلیستی برای چپ خوانده می‌شوند، بازتابی از دیگر آثار تأثیرگذار و مطالعه‌شده هیوز هستند.

اولین محققی که مطالعه سیستماتیک هیوز را ارائه کرد. سوزان دافی یک معرفی آگاهانه و همچنین تجزیه و تحلیل دقیق هر یک از این چهار نمایشنامه را ارائه می دهد. دافی همچنین ثابت می کند که De Organizer، همکاری با پیانیست و آهنگساز مشهور جاز، جیمز پی. جانسون (که موسیقی آن را نیز نوشته است) در واقع توسط Labor Stage اجرا شده است.

Among the most influential poets of the Harlem Renaissance, Langston Hughes is perhaps best remembered for the innovative use of jazz rhythms in his writing. While his poetry and essays received much public acclaim and scholarly attention, Hughes’ dramas are relatively unknown. Only five of the sixty-three plays Hughes scripted alone or collaboratively have been published (in 1963).

Published here, for the first time, are four of Hughes’ most poignant, poetic, and political dramas, Scottsboro Limited, Harvest (also known as Blood on the Fields), Angelo Herndon Jones, and De Organizer. Each play reflects Hughes’ remarkable professionalism as a playwright as well as his desire to dramatize the social history of the African American experience, especially in the context of the labor movements of the 1930s and their attempts to attract African American workers. Hughes himself counted prominent members of these leftist groups among his close friends and patrons; he formed a theater group with Whittaker Chambers, prompting an FBI investigation of Hughes and his writing in the 1930s. These plays, while easily read as idealistic propaganda pieces for the left, are nonetheless reflective of Hughes’ other more influential and studied works.

The first scholar to offer a systematic study of Hughes’ plays, Susan Duffy provides an informed introduction as well as a detailed analysis of each of the four plays. Duffy also establishes that De Organizer, a collaboration with noted jazz pianist and composer James P. Johnson (who also wrote its score) was indeed performed by the Labor Stage.

By making these forgotten texts available, and by presenting them within a scholarly discussion of 1930s leftist political movements, Duffy seeks to spark a renewed interest in Langston Hughes as an American playwright and political figure.