دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Darcy Kern
سری:
ناشر: Georgetown University
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 340
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Political Kingdom: Parliamentary Institutions And Languages Of Legitimacy In England And Castile, 1450-1520 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پادشاهی سیاسی: نهادهای پارلمانی و زبان های مشروعیت در انگلستان و کاستیل، 1450-1520 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بین سالهای 1450 و 1520 قیامهای مکرری در انگلستان و کاستیا رخ داد، که بسیاری از آنها متوجه اعضای شوراهای سلطنتی بودند، تعداد کمی نیز متوجه خود پادشاهان بودند، اما تقریباً همگی مدعی بودند که به دنبال اصلاحاتی هستند. آنها در دوره ای از توسعه انتقادی برای اندیشه سیاسی در اروپای غربی رخ دادند. زبانها و ایدههایی که قبلاً به قلمرو اندیشههای فلسفی تعلق داشتند، به دنیای سیاست عملی منتقل شدند و گروه گستردهای از افراد و شهروندان خواستار پاسخگویی، حکومت خوب، و گاهاً شامل شدن در روند قانونگذاری شدند. ایده های مورد بررسی در این پایان نامه عبارتند از: پادشاهی سیاسی; ثروت عمومی، res publica، cosa pública، و buen público. آشتی طلبی و پیکره عرفانی; و سابقه تاریخی همان زبان های مشروعیت و نمایندگی در کاستیل و انگلستان استفاده می شد. با این حال، در کاستیا، این زبانها توسط یک گفتمان پادشاهی مورد مناقشه قرار گرفتند که هیچ محدودیتی، واقعی یا نظری، در auctoritas پادشاه را مجاز نمیدانست. این و عدم اجرای کامل زبان های فوق در گفتمان عملیاتی در نهایت مانع مشارکت کورتس و جامعه در زندگی پادشاهی شد. همچنین توضیح میدهد که چرا کورتس برای اثبات خود مشکل داشت، و جامعه اصلاح حکومت سلطنتی، از جمله کورتس را دشوارتر میدید. در انگلستان، گفتمان های مربوط به قدرت سلطنتی بسیار کمتر از کاستیل توسعه یافته و موفقیت آمیز بود. سوژه ها در توسعه ایالت در انگلستان ادغام شدند زیرا به زبان های نمایندگی اشتراکی و مشارکت مدنی متوسل می شدند که مشارکت آنها در جامعه سیاسی را تأیید می کرد. انگلیسی ها پارلمان را به عنوان مجمع قانونی برای هدایت نارضایتی یا تمایلات جمعی معرفی کردند. مشروعیتی که مجلس در این دوره به دست آورد، در اختیار بدنه باقی ماند. این امر تا حد زیادی به دلیل قدرت زبانهایی بود که برای مشروعیت بخشیدن به پارلمان استفاده میشد و حضور مستمر آنها در گفتمان انگلیسی.
Between 1450 and 1520 there were frequent uprisings in England and Castile, many directed at royal councilors, a few aimed at monarchs themselves, but nearly all claiming to seek some sort of reform. They occurred during a period of critical development for political thought in Western Europe. Languages and ideas that previously had belonged to the realm of philosophical thought moved into the world of operative politics, taken up by a broad contingent of subjects and citizens demanding accountability, good government, and, occasionally, inclusion in the legislative process. The ideas under consideration in this dissertation are: the political kingdom; the common weal, res publica, cosa pública, and buen público; conciliarism and the corpus mysticum; and historical precedent. The same languages of legitimacy and representation were used in Castile and England. However, in Castile these languages were contested by a discourse of kingship that permitted no limitation, real or theoretical, on the king’s auctoritas. This and the failure to fully implement the aforementioned languages in operative discourse ultimately hindered participation of Cortes and community in the life of the kingdom. It also explains why the Cortes found it difficult to assert itself, and the community found it even more difficult to reform royal government, including the Cortes. In England, discourses of royal authority were far less developed and successful than in Castile. Subjects integrated into the development of the state in England because they had recourse to languages of communal representation and civic participation that validated their involvement in the political community. Englishmen identified Parliament as the legitimate forum for channeling communal discontent or desires. The legitimacy Parliament achieved in this period remained with the body. This was due in large part to the strength of the languages used to legitimate Parliament, and their continued presence in English discourse.