The Political Economy of International Relations

پس از پایان جنگ جهانی دوم، ایالات متحده، قدرت اقتصادی و نظامی مسلط در آن زمان، به دموکراسی‌های سرمایه‌داری بازمانده پیوست تا یک چارچوب نهادی بی‌سابقه ایجاد کند. در دهه 1980 بسیاری ادعا کردند که این نهادها - موافقتنامه عمومی تعرفه ها و تجارت (در حال حاضر سازمان تجارت جهانی)، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول - توسط ناسیونالیسم اقتصادی رو به رشد در ایالات متحده تهدید شده اند، همانطور که توسط نشان داده شده است. افزایش حمایت تجاری و افزایش کسری بودجه.

در این کتاب، رابرت گیلپین استدلال می‌کند که قدرت آمریکا برای تأسیس این نهادها ضروری بوده است و کاهش حمایت آمریکا اساس همکاری پس از جنگ و رونق بزرگ را تهدید می‌کند. دوره برای گیلپین، قدرت بزرگی مانند ایالات متحده برای تقویت همکاری های بین المللی ضروری است. گیلپین با بررسی رابطه بین سیاست و اقتصاد که برای اولین بار توسط آدام اسمیت، کارل مارکس و سایر متفکران قرن هجدهم و نوزدهم برجسته شد، پیوندهای نزدیک بین سیاست و اقتصاد را در روابط بین‌الملل نشان داد و نقش کلیدی استفاده خلاقانه از قدرت را ترسیم کرد. در حمایت از یک چارچوب نهادی که اقتصاد جهانی را ایجاد کرد.

تشریح گیلپین از تأثیر سیاست بر اقتصاد بین‌الملل، الگویی از وضوح بود که کتاب را به محوریت بسیاری از دوره‌ها تبدیل کرد. در اقتصاد سیاسی بین المللی در آغاز قرن بیست و یکم، زمانی که حمایت آمریکا از همکاری های بین المللی بار دیگر زیر سوال می رود، هشدارهای گیلپین در مورد خطرات یکجانبه گرایی آمریکا واضح تر به نظر می رسد.

After the end of World War II, the United States, by far the dominant economic and military power at that time, joined with the surviving capitalist democracies to create an unprecedented institutional framework. By the 1980s many contended that these institutions--the General Agreement on Tariffs and Trade (now the World Trade Organization), the World Bank, and the International Monetary Fund--were threatened by growing economic nationalism in the United States, as demonstrated by increased trade protection and growing budget deficits.

In this book, Robert Gilpin argues that American power had been essential for establishing these institutions, and waning American support threatened the basis of postwar cooperation and the great prosperity of the period. For Gilpin, a great power such as the United States is essential to fostering international cooperation. Exploring the relationship between politics and economics first highlighted by Adam Smith, Karl Marx, and other thinkers of the eighteenth and nineteenth centuries, Gilpin demonstrated the close ties between politics and economics in international relations, outlining the key role played by the creative use of power in the support of an institutional framework that created a world economy.

Gilpin's exposition of the in.uence of politics on the international economy was a model of clarity, making the book the centerpiece of many courses in international political economy. At the beginning of the twenty-first century, when American support for international cooperation is once again in question, Gilpin's warnings about the risks of American unilateralism sound ever clearer.