The Political Economy of Education in South Asia: Fighting Poverty, Inequality, and Exclusion

به استثنای سریلانکا، کشورهای آسیای جنوبی به آموزش پایه باکیفیت دست نیافته اند - اقدامی ضروری برای فرار از فقر، نابرابری و طرد اجتماعی. جان ریچاردز، منظور احمد و شهیدالاسلام در اقتصاد سیاسی آموزش در آسیای جنوبی بر اهمیت یک سیستم پویا برای سیاست آموزشی تاکید می کنند.

اقتصاد سیاسی آموزش و پرورش در جنوب آسیانتایج صلاحیت اصلی ضعیف (خواندن و ریاضی) در مدارس ابتدایی دولتی در هند، پاکستان، بنگلادش و نپال و در نتیجه رشد سریع مدارس غیردولتی در دو دهه گذشته را مستند می کند. این آموزش، استخدام، و مدیریت معلمان در مدارس جنوب آسیا را با سیستم های موفق ملی از سنگاپور تا فنلاند مقایسه می کند. بحث در مورد گزینه‌های اصلاحات، باعث می‌شود که وقتی ارائه‌دهندگان دولتی و غیردولتی تحت یک چارچوب قوی سیاست‌گذاری عمومی و پاسخگویی قرار می‌گیرند، خیر عمومی و اولویت‌های عمومی بهتر ارائه می‌شوند.

اقتصاد سیاسی آموزش و پرورش در جنوب آسیااز مشارکت گسترده نویسندگان در تحقیق و عمل آموزشی در جنوب آسیا و همچنین تحلیل اساتید برجسته آموزش و رهبران سازمان های غیردولتی استفاده می کند تا آموزش پایه را در یک زمینه گسترده قرار دهد و سواد جهانی را مورد استفاده قرار دهد. و شمارش پایه های لازم برای رشد اقتصادی است.

With the exception of Sri Lanka, South Asian countries have not achieved quality basic education – an essential measure for escaping poverty, inequality, and social exclusion. In The Political Economy of Education in South Asia, John Richards, Manzoor Ahmed, and Shahidul Islam emphasize the importance of a dynamic system for education policy.

The Political Economy of Education in South Asia documents the weak core competency (reading and math) outcomes in government primary schools in India, Pakistan, Bangladesh, and Nepal, and the consequent rapid growth of non-government schools over the last two decades. It compares the training, hiring, and management of teachers in South Asian schools to successful national systems ranging from Singapore to Finland. Discussing reform options, it makes the case public good and public priorities are better served when both public and non-government providers come under a strong public policy and accountability framework.

The Political Economy of Education in South Asia draws on the authors' broad engagement in education research and practice in South Asia, as well as analysis by prominent professors of education and NGO leaders, to place basic education in a broad context and make the case that universal literacy and numeracy are necessary foundations for economic growth.