The Philosophy of Social Ecology: Essays on Dialectical Naturalism

مشکلات زیست‌محیطی ما از مشکلات اجتماعی ما سرچشمه می‌گیرد. در اینجا چارچوبی برای درک هر دو وجود دارد.

طبیعت چیست؟ جایگاه بشر در طبیعت چیست؟ و رابطه جامعه با جهان طبیعی چیست؟ در عصر فروپاشی اکولوژیکی، پاسخ به این پرسش‌ها برای زندگی روزمره ما و آینده‌ای که ما و سایر اشکال زندگی با آن روبرو هستیم، اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. در مقالات فلسفه بوم شناسی اجتماعی، موری بوکچین با این سوالات روبرو می شود در مورد: استناد به ایده های متقابل، خودسازماندهی و وحدت در تنوع، در خدمت آزادی روزافزون. آنها به طرز تازه‌ای بحث‌برانگیز و عمیقاً فلسفی، با روش‌های تکنوکراتیک و مکانیکی درک و ارتباط با طبیعت، و در درون، مخالفت می‌کنند. مهمتر از آن، آنها یک پایه اخلاقی مستحکم، تاریخی و سیاسی برای بوم‌شناسی اجتماعی ایجاد می‌کنند، حوزه‌ای که خود بوکچین ایجاد کرد و در بحبوحه فاجعه آب و هوایی ما به ما امید می‌دهد.

Our ecological problems stem from our social problems. Here's a framework for understanding both.

What is nature? What is humanity's place in nature? And what is the relationship of society to the natural world? In an era of ecological breakdown, answering these questions has become of momentous importance for our everyday lives and for the future that we and other life-forms face. In the essays of The Philosophy of Social Ecology,  Murray Bookchin confronts these questions head on: invoking the ideas of mutualism, self-organization, and unity in diversity, in the service of ever expanding freedom. Refreshingly polemical and deeply philosophical, they take issue with technocratic and mechanistic ways of understanding and relating to, and within, nature. More importantly, they develop a solid, historically and politically based ethical foundation for social ecology, the field that Bookchin himself created and that offers us hope in the midst of our climate catastrophe.