The Phantom Holocaust: Soviet Cinema and Jewish Catastrophe

حتی افراد آشنا با سینما معتقدند چیزی به نام فیلم هولوکاست شوروی وجود ندارد. هولوکاست فانتوم داستان متفاوتی را بیان می کند. شوروی ها در واقع جزو اولین کسانی بودند که این وقایع را روی پرده ها به تصویر کشیدند. در سال 1938، چندین فیلم یهودی ستیزی نازی ها را افشا کردند و یک فیلم در سال 1945 اعدام دسته جمعی یهودیان را در بابی یار به تصویر کشید. تصاویر مهم دیگری در دهه 1960 دنبال شد. اما هر چه فیلمسازان مستقیم‌تر با هولوکاست درگیر شوند، احتمال اینکه آثارشان توسط سانسورچی‌های دولتی ممنوع شود، بیشتر می‌شود. برخی از فیلم‌ها هرگز ساخته نشدند، در حالی که برخی دیگر در اکران محدودی به نمایش درآمدند که هولوکاست در پرده‌های شوروی باقی ماند.

با تمرکز بر آثار کارگردانان و فیلمنامه‌نویسان مشهور و ناشناخته شوروی، اولگا گرشنسون اولین کتاب را در مورد آن نوشته است. گرشنسون علاوه بر مطالعه فیلم‌های تکمیل‌شده، پروژه‌هایی را که در مراحل مختلف تولید ممنوع شده‌اند، تحلیل می‌کند.

این کتاب از تحقیقات آرشیوی و عمیق استفاده می‌کند. مصاحبه هایی برای گفتن داستان های گاهی غم انگیز و گاهی پیروزمندانه فیلمسازانی که راه های معتبری برای نمایش هولوکاست در مواجهه با سکوت رسمی پیدا کردند. گرشنسون با کشف آثار کمتر شناخته شده، کمک قابل توجهی به فیلم‌شناسی بین‌المللی هولوکاست می‌کند.

Even people familiar with cinema believe there is no such thing as a Soviet Holocaust film. The Phantom Holocaust tells a different story. The Soviets were actually among the first to portray these events on screens. In 1938, several films exposed Nazi anti-Semitism, and a 1945 movie depicted the mass execution of Jews in Babi Yar. Other significant pictures followed in the 1960s. But the more directly filmmakers engaged with the Holocaust, the more likely their work was to be banned by state censors. Some films were never made while others came out in such limited release that the Holocaust remained a phantom on Soviet screens.

Focusing on work by both celebrated and unknown Soviet directors and screenwriters, Olga Gershenson has written the first book about all Soviet narrative films dealing with the Holocaust from 1938 to 1991. In addition to studying the completed films, Gershenson analyzes the projects that were banned at various stages of production.

The book draws on archival research and in-depth interviews to tell the sometimes tragic and sometimes triumphant stories of filmmakers who found authentic ways to represent the Holocaust in the face of official silencing. By uncovering little known works, Gershenson makes a significant contribution to the international Holocaust filmography.