The People's Property?: Power, Politics, and the Public

مالکیت مردم؟ اولین بررسی علمی کتابی است که چگونه مذاکرات بر سر مالکیت، کنترل و استفاده از فضای عمومی برای توسعه تبلیغات، شهروندی و دموکراسی در شهرها مرکزی است. مناطق. این کتاب این سوال را مطرح می کند: چرا مهم است که چه کسی مالک اموال عمومی است؟ چه کسی آن را کنترل می کند؟ چه کسی در آن است؟ دونالد میچل و لین ا. استاهلی با تمرکز بر تأثیر متقابل بین اموال (به معنای جغرافیایی آن به عنوان قطعه ای از فضای مالکیت) و افراد به سؤالات پاسخ می دهند. حقوق مالکیت اغلب به عنوان «حق محرومیت» تعریف می‌شود. بنابراین، درک این موضوع مهم است که چه کسی (چه نهادهای فردی و شرکتی، که توسط چه نوع مقررات و محدودیت‌هایی اداره می‌شود) دارای اموال قابل دسترس عموم است. به همین ترتیب درک مبانی در حال تغییر برای حذف برخی افراد و طبقات مردم از دارایی های قابل دسترس عموم بسیار مهم است. به این معنا که اگر می‌خواهیم نقش فضاهای عمومی را در شکل‌دهی به امکانات دموکراتیک درک کنیم، مهم است که درک کنیم که چگونه شیوه‌های دسترسی و امکانات ارتباط در فضای در دسترس عموم برای افراد مختلف و طبقات مختلف مردم متفاوت است. فضاهای عمومی شهری از چه نظر "مالکیت مردم" هستند - و از چه جهت نیستند؟ این برای شهروندی و قانون اساسی یک سیاست فراگیر و دموکراتیک به چه معناست؟ این کتاب استدلال خود را از طریق پنج مطالعه موردی توسعه می دهد: اعتراض در واشنگتن دی سی. مبارزه بر سر میدان سانتافه، NM. بی خانمانی و بازسازی اموال در سن دیگو، کالیفرنیا. محصور شدن فضای عمومی در یک مرکز خرید در سیراکوز، نیویورک؛ و باغ های اجتماعی در شهر نیویورک. اگرچه به طور تجربی بر ایالات متحده متمرکز شده است، اما این کتاب دارای علایق گسترده تری است، زیرا عموم مردم در همه دموکراسی های لیبرال تحت بازنگری و تحول سریع هستند.

The People’s Property? is the first book-length scholarly examination of how negotiations over the ownership, control, and peopling of public space are central to the development of publicity, citizenship, and democracy in urban areas. The book asks the questions: Why does it matter who owns public property? Who controls it? Who is in it? Donald Mitchell and Lynn A. Staeheli answer the questions by focusing on the interplay between property (in its geographical sense, as a parcel of owned space) and people. Property rights are often defined as the "right to exclude." It is important, therefore, to understand who (what individual and corporate entities, governed by what kinds of regulations and restrictions) owns publicly accessible property. It is likewise important to understand the changing bases for excluding some people and classes of people from otherwise publicly accessible property. That is to say, it is important to understand how modes of access and possibilities for association in publicly accessible space vary for different individuals and different classes of people, if we are to understand the role public spaces play in shaping democratic possibilities. In what ways are urban public spaces "the people’s property" – and in what ways are they not? What does this mean for citizenship and the constitution of an inclusive, democratic polity? The book develops its argument through five case studies: protest in Washington DC; struggles over the Plaza of Santa Fe, NM; homelessness and property redevelopment in San Diego, CA; the enclosure of public space in a mall in Syracuse, NY; and community gardens in New York City. Though empirically focused on the US, the book is of broader interests as publics in all liberal democracies are under-going rapid reconsideration and transformation.