The Parvoviruses

من. مقدمه پاروویروس ها به گروه بزرگی از عوامل ویروسی تعلق دارند که ویروس شناسان به طور تصادفی در بسیاری از مواد بیولوژیکی به دلیل در دسترس بودن تکنیک های جداسازی حساس تر و استفاده گسترده از میکروسکوپ الکترونی از آن آگاه شده اند. به طور کلی، بسیاری از این ویروس‌ها فاقد پس‌زمینه محرک یک بیماری عفونی بودند و بنابراین، خیلی زود پس از کشف به فراموشی سپرده شدند. با این حال، در مورد پاروویروس ها، به دلیل شرایطی که اکثر آنها جدا شده بودند، علاقه حفظ شده است. تعداد زیادی پاروویروس از بافت های حیوانات حامل تومور، از فیلترهای بدون سلول تومورها یا از رده های سلولی پایدار با منشاء تومور بازیابی شده است. این مشاهدات لزوماً نشان می دهد که عوامل ویروسی تازه جدا شده نقش مهم و در عین حال ناشناخته ای در القا و توسعه سرطان دارند. از سوی دیگر، پاروویروس‌های بیشتری به طور مداوم با آدنوویروس‌ها مرتبط بودند. تجزیه و تحلیل تجربی رفتار تکثیر بود که سپس نشان داد که ارتباط بین پاروویروس‌ها و تومورها یا پاروویروس‌ها و آدنوویروس‌ها از اساس یک نقص ژنتیکی خاص سرچشمه می‌گیرد. برای برخی از اعضای گروه این ممکن است با اثرات کمکی سلولی در بافت‌هایی که به سرعت در حال رشد هستند، غلبه کند، اما برای چندین نفر دیگر، با رویدادهای بیوشیمیایی تنها در تکثیر همزمان یک آدنو ویروس. دیدگاه‌های اضافی به نفع تحقیقات پاروویروس از مطالعات تجربی حیوانی به وجود آمده است.

I. Introduction Parvoviruses belong to the large group of viral agents of which virologists have become aware by chance in many biological materials due to the availabil­ ity of more sensitive isolation techniques and the extensive use of the electron microscope. In general, many of these viruses lacked the stimulating background of an infectious disease and, therefore, have fallen into oblivion already soon after discovery. In case of parvoviruses, however, interest has been maintained because of the circumstances under which most of them were isolated. A great number of parvoviruses has been recovered from tissues of tumor­ bearing animals, from cell-free filtrates of tumors, or from stable cell lines of tumor origin. These observations necessarily suggested the newly isolated viral agents of playing an important, yet unknown role in the induction and develop­ ment of cancer. On the other hand, further parvoviruses were found constantly associated with adenoviruses. It was the experimental analysis of the multiplica­ tion behaviour which then revealed that the association between parvoviruses and tumors or parvoviruses and adenoviruses originates from the basis of a cer­ tain genetic defectiveness. For some members of the group this may be overcome by cellular helper effects in rapidly growing tissues, for several others, however, by biochemical events in the simultaneously occurring replication of an adeno­ virus only. Additional points of view in favour of parvovirus research have arisen from experimental animal studies.