The Partnership: George Marshall, Henry Stimson, and the Extraordinary Collaboration That Won World War II

در 1 سپتامبر 1939، روز آغاز جنگ جهانی دوم در اروپا، ژنرال جورج مارشال به عنوان رئیس ستاد ارتش ایالات متحده سوگند یاد کرد. ده ماه بعد، روزولت هنری استیمسون را به عنوان وزیر جنگ منصوب کرد. برای پنج سال بعد، مارشال و استیمسون از دفاتر مجاور در پنتاگون، رهبری ماشین ارتشی را بر عهده داشتند که محور را به زمین انداخت. همکاری آنها یکی از مهم ترین همکاری های قرن بیستم بود. زندگینامه دوگانه این دو آمریکایی برجسته، The Partnership داستان چگونگی همکاری آنها برای پیروزی در جنگ جهانی دوم و تغییر شکل نه تنها ایالات متحده، بلکه جهان را بیان می کند.

ژنرال و منشی مسیرهای بسیار متفاوتی را برای رسیدن به قدرت طی کردند. هنری استیمسون که در دانشگاه ییل، جایی که جمجمه و استخوان بود، و در حقوق هاروارد تحصیل کرد، به شرکت حقوقی الیهو روت، وزیر آینده جنگ و ایالت وال استریت پیوست و با نوادگان یک پدر بنیانگذار ازدواج کرد. او به عنوان وزیر جنگ در زمان تافت، فرماندار کل فیلیپین و وزیر امور خارجه در زمان هوور خدمت کرد. استیمسون که یک جمهوری خواه بین المللی با سابقه بود، کادرهای FDR را که در آن زمان در میانه مبارزات انتخاباتی مجدد بود، علامت زد. سیزده سال جوانتر، جورج مارشال در میانه کلاس خود از مؤسسه نظامی ویرجینیا (نه وست پوینت) فارغ التحصیل شد، سپس شروع به صعود استاندارد و بسیار آهسته به درجات ارتش کرد. در طول جنگ جهانی اول او کارهای ستادی درخشانی را برای ژنرال پرشینگ انجام داد. پس از یک رشته پست، مارشال در دهه 1930 به واشنگتن رفت و FDR را با صداقت خود تحت تأثیر قرار داد و انتصاب خود را به عنوان رئیس ستاد تضمین کرد.

مارشال و استیمسون دو بسیار متفاوت بودند. مردانی که با هم افزایی خیره کننده ای ترکیب شدند تا تلاش نظامی آمریکا را در جنگ جهانی دوم رهبری کنند، در نقش هایی که علاوه بر جنگ، سیاست، دیپلماسی و بوروکراسی را در هم آمیختند. آنها یک ارتش قدیمی و ضعیف را به یک نیروی جنگی مدرن متشکل از میلیون‌ها مرد تبدیل کردند که قادر به جنگیدن در سراسر جهان هستند. آنها و به ویژه مارشال، سربازان را از پاتون و آیزنهاور گرفته تا بردلی و مک‌نیر شناسایی کردند که برای فرماندهی عالی مناسب‌تر بودند. آنها به توسعه استراتژی و تدارکات جهانی برای نبردهایی مانند D-Day و Bulge کمک کردند. آنها با متفقینی مانند وینستون چرچیل همکاری کردند. آنها به خوبی با فرمانده کل قفس خود کار کردند. آنها برای دنیای پس از جنگ برنامه ریزی کردند. آنها تصمیماتی گرفتند، از بمب اتمی گرفته تا تقسیم اروپا، که برای چندین دهه تکرار می شد. اشتباهات و اختلاف نظرهایی وجود داشت، اما مشارکت مارشال و استیمسون، در مجموع، یک عملکرد شجاعانه، یک کلاس استاد در رهبری و کار گروهی بود.

طبق سنت گروهی. بیوگرافی هایی مانند داستان های کلاسیک The Wise Men، The Partnership دو غول را در کانون توجه قرار می دهد و داستان های جذاب هر مرد، داستان دراماتیک همکاری آنها و داستان حماسی ایالات متحده در جنگ جهانی دوم را بیان می کند.

On September 1, 1939, the day World War II broke out in Europe, Gen. George Marshall was sworn in as chief of staff of the U.S. Army. Ten months later, Roosevelt appointed Henry Stimson secretary of war. For the next five years, from adjoining offices in the Pentagon, Marshall and Stimson headed the army machine that ground down the Axis. Theirs was one of the most consequential collaborations of the twentieth century. A dual biography of these two remarkable Americans, The Partnership tells the story of how they worked together to win World War II and reshape not only the United States, but the world.

The general and the secretary traveled very different paths to power. Educated at Yale, where he was Skull and Bones, and at Harvard Law, Henry Stimson joined the Wall Street law firm of Elihu Root, future secretary of war and state himself, and married the descendant of a Founding Father. He went on to serve as secretary of war under Taft, governor-general of the Philippines, and secretary of state under Hoover. An internationalist Republican with a track record, Stimson ticked the boxes for FDR, who was in the middle of a reelection campaign at the time. Thirteen years younger, George Marshall graduated in the middle of his class from the Virginia Military Institute (not West Point), then began the standard, and very slow, climb up the army ranks. During World War I he performed brilliant staff work for General Pershing. After a string of postings, Marshall ended up in Washington in the 1930s and impressed FDR with his honesty, securing his appointment as chief of staff.

Marshall and Stimson were two very different men who combined with a dazzling synergy to lead the American military effort in World War II, in roles that blended politics, diplomacy, and bureaucracy in addition to warfighting. They transformed an outdated, poorly equipped army into a modern fighting force of millions of men capable of fighting around the globe. They, and Marshall in particular, identified the soldiers, from Patton and Eisenhower to Bradley and McNair, best suited for high command. They helped develop worldwide strategy and logistics for battles like D-Day and the Bulge. They collaborated with Allies like Winston Churchill. They worked well with their cagey commander-in-chief. They planned for the postwar world. They made decisions, from the atomic bombs to the division of Europe, that would echo for decades. There were mistakes and disagreements, but the partnership of Marshall and Stimson was, all in all, a bravura performance, a master class in leadership and teamwork.

In the tradition of group biographies like the classic The Wise Men, The Partnership shines a spotlight on two giants, telling the fascinating stories of each man, the dramatic story of their collaboration, and the epic story of the United States in World War II.