The Parallax View (Short Circuits)

نمای اختلاف منظر < /i>مهمترین اثر نظری اسلاوی ژیژک است که در سالهای متمادی ظاهر شده است. خود ژیژک آن را به عنوان کار بزرگ خود توصیف می کند. اختلاف منظر را می توان به عنوان جابجایی ظاهری یک جسم، که در اثر تغییر در موقعیت رصدی ایجاد می شود، تعریف کرد. ژیژک علاقه مند به "شکاف اختلاف منظر" است که دو نقطه را از هم جدا می کند که هیچ سنتز یا میانجی بین آنها امکان پذیر نیست، که توسط یک "مدار کوتاه غیرممکن" از سطوحی که هرگز نمی توانند به هم برسند به هم مرتبط شده اند. با توجه به اختلاف منظر، ژیژک بازسازی ماتریالیسم دیالکتیکی را آغاز می کند.

شیوه های اختلاف منظر را می توان در حوزه های مختلف نظریه امروز مشاهده کرد، از دوگانگی موج-ذره در فیزیک کوانتوم تا اختلاف منظر ناخودآگاه در روانکاوی فرویدی بین تفسیرهای شکل گیری ناخودآگاه و نظریه های رانه ها. در نمای اختلاف منظر، ژیژک، با دانش حیرت‌انگیز معمول خود، بر سه حالت اصلی اختلاف منظر تمرکز می‌کند: تفاوت هستی‌شناختی، اختلاف منظر نهایی که دسترسی ما به واقعیت را شرط می‌کند. اختلاف منظر علمی، شکاف کاهش ناپذیر بین تجربه خارق‌العاده واقعیت و تبیین علمی آن، که در علوم مغز امروزی به اوج خود می‌رسد (بر اساس آن «هیچ‌کس خانه نیست» در جمجمه، فقط پشته‌های گوشت مغز - یک وضعیت ژیژک "سبکی غیر قابل تحمل هیچکس بودن" را می نامد. و اختلاف منظر سیاسی، تضاد اجتماعی که هیچ زمینه مشترکی را امکان پذیر نمی کند. ژیژک در بین بحث‌هایش درباره این سه حالت، میان‌آهنگ‌هایی ارائه می‌کند که به موضوعات خاص‌تری می‌پردازد - از جمله یک عمل اخلاقی در رمانی از هنری جیمز و ضد یهودگرایی.

نمای اختلاف منظر

i> نه تنها رویکرد لاکانی-هگلی ژیژک را به حوزه‌های جدید (به‌ویژه علوم شناختی مغز) گسترش می‌دهد، بلکه بیان سیستماتیک چارچوب مفهومی را نیز ارائه می‌دهد که زیربنای کل کار او است. تحلیل‌های فلسفی و کلامی، خوانش‌های دقیق ادبیات، سینما و موسیقی با حکایت‌های زنده و شوخی‌های زشت همزیستی دارند.

The Parallax View is Slavoj Žižek's most substantial theoretical work to appear in many years; Žižek himself describes it as his magnum opus. Parallax can be defined as the apparent displacement of an object, caused by a change in observational position. Žižek is interested in the "parallax gap" separating two points between which no synthesis or mediation is possible, linked by an "impossible short circuit" of levels that can never meet. From this consideration of parallax, Žižek begins a rehabilitation of dialectical materialism.

Modes of parallax can be seen in different domains of today's theory, from the wave-particle duality in quantum physics to the parallax of the unconscious in Freudian psychoanalysis between interpretations of the formation of the unconscious and theories of drives. In The Parallax View, Žižek, with his usual astonishing erudition, focuses on three main modes of parallax: the ontological difference, the ultimate parallax that conditions our very access to reality; the scientific parallax, the irreducible gap between the phenomenal experience of reality and its scientific explanation, which reaches its apogee in today's brain sciences (according to which "nobody is home" in the skull, just stacks of brain meat—a condition Žižek calls "the unbearable lightness of being no one"); and the political parallax, the social antagonism that allows for no common ground. Between his discussions of these three modes, Žižek offers interludes that deal with more specific topics—including an ethical act in a novel by Henry James and anti-anti-Semitism.

The Parallax View not only expands Žižek's Lacanian-Hegelian approach to new domains (notably cognitive brain sciences) but also provides the systematic exposition of the conceptual framework that underlies his entire work. Philosophical and theological analysis, detailed readings of literature, cinema, and music coexist with lively anecdotes and obscene jokes.