The Paradox of Liberation: Secular Revolutions and Religious Counterrevolutions

بسیاری از مبارزات موفقیت آمیز برای آزادی ملی در سال های پس از جنگ جهانی دوم در ابتدا بر اساس آرمان های دموکراتیک و سکولار بود. با این حال، پس از تأسیس، کشورهای تازه استقلال یافته باید با خشونت مذهبی کاملاً غیرمنتظره دست و پنجه نرم می کردند. مایکل والزر، یکی از برجسته‌ترین متفکران سیاسی آمریکا، این روند گیج‌کننده را با مطالعه هند، اسرائیل و الجزایر، سه کشوری که اصول و نهادهای پایه‌گذاری آنها توسط سه گروه کاملاً متفاوت احیاگران مذهبی مورد حمله قرار گرفته است، بررسی می‌کند: مبارزان هندو، یهودیان افراطی ارتدوکس. و صهیونیست های مسیحی و رادیکال های اسلامی.

در بحث تحریک آمیز و مستدل خود، والزر می پرسد که چرا این جنبش های سکولار دموکراتیک نتوانسته اند هژمونی خود را حفظ کنند: چرا آنها قادر به بازتولید فرهنگ سیاسی خود بیش از یک یا دو نسل نیستند؟ او در یک پس‌نوشته، دشواری‌های سکولاریسم معاصر را با استقرار موفقیت‌آمیز سیاست سکولار در جهان مقایسه می‌کند.

Many of the successful campaigns for national liberation in the years following World War II were initially based on democratic and secular ideals. Once established, however, the newly independent nations had to deal with entirely unexpected religious fierceness. Michael Walzer, one of America's foremost political thinkers, examines this perplexing trend by studying India, Israel, and Algeria, three nations whose founding principles and institutions have been sharply attacked by three completely different groups of religious revivalists: Hindu militants, ultra-Orthodox Jews and messianic Zionists, and Islamic radicals.

In his provocative, well-reasoned discussion, Walzer asks why these secular democratic movements have failed to sustain their hegemony: Why have they been unable to reproduce their political culture beyond one or two generations? In a postscript, he compares the difficulties of contemporary secularism to the successful establishment of secular politics in the...