The Outbreak of the First World War: Strategic Planning, Crisis Decision Making, and Deterrence Failure

این مطالعه به بررسی عواملی می‌پردازد که رهبران اتریش-مجارستان و آلمان در آغاز جنگ جهانی اول حملات نظامی بزرگی را آغاز کردند. تمرکز بر درک این موضوع است که چرا این دو کشور به جای یک موضع نظامی تدافعی، استراتژی‌های تهاجمی پرخطر را در طول یک رویارویی بین‌المللی اتخاذ کردند. تصمیم حمله یا دفاع در خلاء سیاسی اتفاق نیفتاد. رهبران اتریش-مجارستان و آلمان راهبردهای تهاجمی را به عنوان راهی برای دستیابی به جاه طلبی های سیاسی خود اتخاذ کردند. حملاتی که اتریش-مجارستان و آلمان در سال 1914 انجام دادند، اهداف سیاسی آنها و نیز دکترین های استراتژیک برنامه ریزان جنگ را منعکس می کرد. فصل پایانی این مطالعه به بررسی علت شکست بازدارندگی در سال 1914 می پردازد.

This study examines what led the leaders of Austria-Hungary and Germany to launch major military offensives at the beginning of the First World War. The focus is on understanding why these two countries adopted high-risk offensive strategies during an international confrontation rather than a defensive military stance. The decision to attack or defend did not occur in a political vacuum. The leaders of Austria-Hungary and Germany adopted offensive strategies as a way to achieve their political ambitions. The offensives undertaken by Austria-Hungary and Germany in 1914 thus reflected their political goals as well as the strategic doctrines of war planners. The concluding chapter of this study explores why deterrence failed in 1914.