The Other Digital China: Nonconfrontational Activism on the Social Web

یک محقق و کنشگر داستان تغییراتی را بیان می‌کند که در سیستم کمونیستی چین فعالیت می‌کنند، که ایده‌های آن‌ها در مورد کنش اجتماعی لزوماً با ایده‌های غالب در جوامع غربی و لیبرال متفاوت است.

دولت چین سانسور دیجیتال را در دوران شی جین پینگ افزایش داده است. چرا؟ از آنجا که فعالیت آنلاین کار می کند. در تالارهای قدرت به عنوان یک تهدید تلقی می شود. در دیگر چین دیجیتال، جینگ وانگ، محقق دانشگاه MIT و یک فعال در چین، این دیدگاه را که شهروندان جوامع غیرلیبرال یا شستشوی مغزی می‌شوند یا شریک جرم هستند، یا به دلیل صحبت کردن به زندان می‌افتند یا از ترس فلج می‌شوند، در هم می‌شکند. در عوض، وانگ تأثیر نوعی کنشگری کمتر متضاد را نشان می‌دهد. در حالی که غربی ها تمایل دارند اقدام را با انتقاد آشکار و انقلاب های خیابانی یکی بدانند، فعالان چینی در حال ایجاد یک ائتلاف نامرئی و آرام هستند تا پیشرفت فزاینده ای را برای جامعه خود به ارمغان آورند.

بسیاری از تغییردهنده های چینی کنشگری غیرمقابله را انجام می دهند. آنها ترجیح می دهند به جای عبور از موانع، راه بروند و با تدبیر بین آنچه که حلال و نامشروع است حرکت کنند. دیگر چین دیجیتال این منطقه خاکستری عظیم را توصیف می کند که در آن سازمان های غیردولتی، کارآفرینان دیجیتال، دانشجویان دانشگاه، شرکت های فناوری اطلاعات مانند Tencent و Sina، و جوامع فناوری در آن فعالیت می کنند. آنها بادهای سیاست در پکن را مطالعه می‌کنند و راه‌هایی را ابداع می‌کنند تا بدون مخالفت با رژیمی که اصطلاحات تابو در آن در لحظه‌های مختلف در نوسان است، به ادعای خود فشار بیاورند. آنچه ظهور می کند یک کنشگری شبکه ای در حال گسترش در مقیاس بزرگ است. تحت محدودیت‌های ایدئولوژیک شدید، اکثریت فعالان چینی نه انقلابی را انتخاب می‌کنند و نه اینرسی را. آنها یک ذهنیت مشترک در چین دارند: قوانین باید خم شوند، اگر در مقابل آنها مقاومت نشود.

A scholar and activist tells the story of change makers operating within the Chinese Communist system, whose ideas of social action necessarily differ from those dominant in Western, liberal societies.

The Chinese government has increased digital censorship under Xi Jinping. Why? Because online activism works; it is perceived as a threat in halls of power. In The Other Digital China, Jing Wang, a scholar at MIT and an activist in China, shatters the view that citizens of nonliberal societies are either brainwashed or complicit, either imprisoned for speaking out or paralyzed by fear. Instead, Wang shows the impact of a less confrontational kind of activism. Whereas Westerners tend to equate action with open criticism and street revolutions, Chinese activists are building an invisible and quiet coalition to bring incremental progress to their society.

Many Chinese change makers practice nonconfrontational activism. They prefer to walk around obstacles rather than break through them, tactfully navigating between what is lawful and what is illegitimate. The Other Digital China describes this massive gray zone where NGOs, digital entrepreneurs, university students, IT companies like Tencent and Sina, and tech communities operate. They study the policy winds in Beijing, devising ways to press their case without antagonizing a regime where taboo terms fluctuate at different moments. What emerges is an ever-expanding networked activism on a grand scale. Under extreme ideological constraints, the majority of Chinese activists opt for neither revolution nor inertia. They share a mentality common in China: rules are meant to be bent, if not resisted.